Θεσσαλονίκη και μεγάλα έργα: Ώρα για ρεαλισμό

Την ώρα που η πόλη ετοιμάζεται να γιορτάσει την 84η ΔΕΘ, το θέμα των μεγάλων έργων στην πόλη μοιάζει και πάλι να κυριαρχεί στην ατζέντα. Τα συγκοινωνιακά έργα που θα αλλάξουν την πόλη είναι συνεχώς στο επίκεντρο και πραγματικα αρχίζει και παίρνει μυθικές διαστάσεις.

Στα μάτια μου η Θεσσαλονίκη μου θυμίζει λίγο την Αθήνα πριν τους Ολυμπιακούς Αγωνές τυ 2004, όπου η πόλη έμοιαζε με ένα μεγάλο εργοτάξιο. Είναι αυτό που πολλές φορές λέμε πως “έφτασα στην πηγή αλλά δεν ήπια νερό”, μόνο που η πόλη είναι κοντά στην πηγή, χρειάζεται λίγο υπομονή ακόμα για να βάλει το χέρι της και να πάρει το νερό που χρειάζεται.

Αλήθεια, έχει σκεφτεί κανείς πως θα ήταν σήμερα η Αθήνα χωρίς την συμβολή των μεγάλων συγκοινωνιακών έργων, χωρίς ένα όμορφο αεροδρόμιο, ένα λειτουργικό λιμάνι, ένα ανεμπόδιστο περιφερειακό άξονα. Αυτό που εμείς οι Αθηναίοι, το εκφράζουμε σαν υπόθεση, στη Θεσσαλονίκη το ζουν ως πραγματικότητα. Μία αιωνιότητα ως η πόλη που περιμένει τη δική της “μετάλλαξη” από μία δύσκολη, κορεσμένη από την κίνηση, γεμάτη καυσαέριο πόλη που βάζει συνεχώς τους πολίτες της να περιμένουν και να περιμένουν.

Η 84η ΔΕΘ, θα βρει τη Θεσσαλονίκη και πάλι σε αναμονή για να τελειώσουν τα μεγάλα έργα. Το Μετρό συνεχίζει να κατασκευάζεται για 13η χρονιά, τα έργα στο αεροδρόμιο μπορεί να τέλειωσαν για τον αεροδιάδρομο, είναι όμως σε πλήρη εξέλιξη για το νέο αεροσταθμό (ή τέρμιναλ αν θέλετε), τα έργα στο εμπορευματικό κομμάτι του λιμανιού είναι πολύ κοντά στην εκκίνηση, ο περιφερειακός στο δυτικό του τμήμα επίσης για 7η χρονιά συνεχίζει να κατασκευάζεται. “Νέα είσοδος” στα μεγάλα έργα της πόλης αποτελεί το όραμα της κατασκευής μίας νέας σιδηροδρομικής γραμμής, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Καβάλα και την Ξάνθη και η αξιοποίηση του σιδηροδρομικού σταθμού. Στις “αιώνιες μακέτες” μπορούμε να κατατάξουμε το σχέδιο ανάπλασης της ΔΕΘ που και αυτό συνεχίζει να μεταλλάσσεται σχεδιαστικά αλλά δεν υλοποιείται. Το μόνο από τα μεγάλα έργα που ολοκληρώθηκε είναι η σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Ακόμα μία έλλειψη; Η καθημερινή πραγματικότητα των συγκοινωνιών της πόλης. Σήμερα ούτε ο μισός στόλος λεωφορείων δεν είναι στους δρόμους της πόλης.

Αυτό που προφανώς έχει κουράσει την πόλη είναι η αναμονή για την “μετάλλαξη”. Το Μετρό προφανώς δεν θα είναι έτοιμο το 2020, η δε γραμμή Καλαμαριάς κάτι μου λέει πως δεν θα τη δούμε να λειτουργεί το 2021, τα νέα λεωφορεία δεν θα τα δούμε πριν το 2021, το αεροδρόμιο στην πλήρη νέα του μορφή θα το δούμε σε δόσεις το 2020 και το 2021. Το δε λιμάνι και ο 6ος προβλήτας νομίζω θα χρειαστεί να περιμένουμε το 2022 αν όχι αργότερα. Αν και η Αθήνα ταλαιπωρείται συγκοινωνιακά, σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί με την καθημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι Θεσσαλονικείς.

Είναι φανερό ότι σήμερα είμαστε στο σημείο που χρειάζεται ρεαλισμός για τα μεγάλα έργα της πόλης. Περιμένουμε από το βήμα της ΔΕΘ, να ακούσουμε το σχέδιο για την λειτουργία όλων αυτών μέσων που πραγματικά θα αλλάξουν την πόλη. Ένα ρεαλιστικό αλλά δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα για τη λειτουργία της βασικής γραμμής του Μετρό και γραμμής Καλαμαριάς, τα σχέδια για την ανανέωση του στόλου λεωφορείων αλλά και βραχυπρόθεσμα μέτρα για την ανακούφιση της σημερινής απελπιστικής κατάστασης.

Περιμένουμε την εξαγγελία για την επέκταση του Μετρό τόσο δυτικά, όσο και προς το Αεροδρόμιο. Όπως και στην Αθήνα, η προστιθέμενη αξία του μέσου έρχεται κυρίως στην συνδεσιμότητα του με άλλους συγκοινωνιακούς κόμβους (τον σιδηροδρομικό σταθμό, το αεροδρόμιο, τα ΚΤΕΛ κ.α.). Περιμένουμε την εξαγγελία για την δρομολόγηση των έργων για τον Προαστιακό στα δυτικά προάστια, το λεγόμενο και city train. Αυτά μπορούν να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο το συγκοινωνιακό δίκτυο της Μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης.

Να υπενθυμίσω ότι η Θεσσαλονίκη έχει την θλιβερή πρωτιά σε όλη την Ευρώπη ως η μοναδική πόλη με πληθυσμό που ξεπερνά το 1 εκατομύριο κατοίκους, με μεγάλο τουριστικό ρεύμα που εξακολουθεί να εξυπηρετείται συγκοινωνιακά μόνο από λεωφορεία…

Μιλώντας για τα έργα δεν πρέπει να ξεχνάμε και εκείνα τα οποία μπορουν να κάνουν τη Θεσσαλονίκη ως μητρόπολη και στα Βαλκάνια. Η ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών συστημάτων, προτίστως τη Θεσσαλονίκη θα αναβαθμίσει και θα βοηθήσει στη σύνδεση της με άλλες μεγάλες Βαλκανικές πόλεις και την περαιτέρω σύνδεση της με την Κεντρική Ευρώπη.

Φέτος από αυτή τη ΔΕΘ, από τη νέα κυβέρνηση δεν θέλουμε να ακούσουμε μόνο εξαγγελίες, θέλουμε ένα σχέδιο που όχι μόνο θα μας οδηγήσει στην βρύση αλλά θα μας επιτρέψει να πιούμε και νερό.

Καλή Εβδομάδα σε όλους
2.9.2019