ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Η “κουτσή νύφη” αποδεικνύεται μεγάλο κελεπούρι

Με την εξαγορά της ΕΕΣΣΤΥ, η FS γίνεται το αφεντικό στα σιδηροδρομικά δρώμενα της χώρας και μάλιστα σε μία συγκυρία όπου τα έργα στο βασικό διάδρομο ολοκληρώνονται και η ανάπτυξη των σιδηροδρομικών μεταφορών εκιμάται από πηγές της αγοράς ότι θα είναι ραγδαία για τα επόμενα χρόνια.

Η περυσινή εξαγορά της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν προφανώς το πρώτο βήμα των Ιταλών σε μία χώρα όπου σιδηροδρομικά είχε σχεδόν νεκρώσει. Από τη μία έργα που δεν τελείωναν ποτέ, ολόκληρα τμήματα δικτύου όπου δεν λειτουργούσαν (Κιάτο-Πάτρα), πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι μπορεί να σκέφτηκαν ότι οι Ιταλοί ήρθαν σε μία ανύπαρκτη σιδηροδρομικά περιοχή.

Στην πραγματικότητα η εμφάνιση των Ιταλών ήταν τουλάχιστον έξυπνη. Όταν έρχεσαι σε μία αγορά που πρακτικά είναι νεκρή, τότε μπορείς να την αγοράσεις φθηνά και να την αναπτύξεις. Και αυτό έγινε. Η αγορά για 45εκατ.ευρώ μπορεί να ήταν δίκαιη για την κατάσταση που ήταν η εταιρεία και τα βάρη που είχε από την Κομισιόν λόγω των κρατικών ενισχύσεων, όμως στην παγκόσμια αγορά ήταν ένα κελεπούρι. Με 45εκατ.ευρώ δεν αγοράζεις ούτε ένα καινούριο τρένο.

Το δεύτερο στοιχείο είναι πως τα έργα στον ΠΑΘΕΠ ήδη από πέρυσι είχαν μία πυξίδα υλοποίησης. Μπορεί να υπάρχει μία ακόμα ολιγόμηνη καθυστέρηση όμως όλοι πλέον ξέρουν ότι η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ειδομένη μέχρι τα τέλη του έτους θα είναι έτοιμη για λειτουργία ανοίγοντας και πάλι την αγορά των σιδηροδρομικών μεταφορών.

Το τρίτο στοιχείο και καθόλου αμελητέο, η ταχεία ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά που μέρος αυτής μπορεί να συνδεθεί με το σιδηρόδρομο. Οι εκτιμήσεις για περαιτέρω ανάπτυξη του λιμανιού αλλά και η πρόσφατη ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης μόνο ικανοποίηση μπορούν να φέρουν στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ που με τις κατάλληλες επιχειρηματικές συμφωνίες μπορεί να φέρει πολλαπλά κέρδη στην εταιρεία.

Το τέταρτο στοιχείο είναι το Θριάσιο και τα σχέδια για νέα εμπορευματικά κέντρα στη χώρα (Θεσσαλονίκη κυρίως) που συνδέονται άμεσα με την ανάπτυξη των εμπορευματικών μεταφορών με το σιδηρόδρομο. Το πεδίο δόξης είναι λαμπρό έστω και αν εδώ υπάρχουν νέοι φιλόδοξοι παίκτες. Σε μία πίτα που όλο διευρύνεται όλοι είναι ικανοποιημένοι, πόσο μάλλον ο κυρίαρχος παίκτης, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ.

Το πέμπτο στοιχείο είναι η ντεφάκτο είσοδος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ μέσω του Προαστιακού Σιδηρόδρομου στις αστικές συγκοινωνίες σε Αθήνα κυρίως (που είναι και το δίκτυο των 250χλμ), αλλά και Πάτρα-Θεσσαλονίκη. Μάλιστα στην Αθήνα, η εταιρεία είχε την τύχη να δει τα έργα να ολοκληρώνονται και το δίκτυο να γίνεται πλήρως ηλεκτροκινούμενο από τις αρχές του έτους, επιτρέποντας την ταχεία ανάπτυξη του αλλά και το σχεδιασμό για περαιτέρω ανάπτυξη μέσω των επεκτάσεων σε Λαύριο και Ραφήνα. Το επιβατικό κοινό σε αυτές τις 3 πόλεις μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και διασύνδεση με τις υπεραστικές επιβατικές υπηρεσίες της εταιρείας.

Από τα παραπάνω μπορεί κάποιος να κατανοήσει γιατί οι Ιταλοί διεκδίκησαν και τελικά θα αποκτήσουν την ΕΕΣΤΤΥ για να έχουν μία αυτόνομη παρουσία στην Ελλάδα (συγκοινωνιακό έργο, νέα τρένα, συντήρηση τροχαίου υλικού). Το πλάνο της επένδυσης των 500εκατ.ευρώ που αφορά κυρίως την προμήθεια νέων τρένων δεν δείχνει βραχυπρόθεσμη παρουσία των Ιταλών στα συγκοινωνιακά δρώμενα της χώρας αλλά μία επένδυση που μπορεί μέσω της  εκτιμώμενης ανάπτυξης του σιδηρόδρομου να εδραιώσει την παρουσία της “Ιταλικής” ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην περιοχή και την επέκταση της. Άλλωστε στην πρόσφατη επίσκεψη του “αφεντικού” της FS στην Ελλάδα Renato Mazzoncini ήταν ξεκάθαρος ότι ενδιαφέρεται για τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, που είναι επίσης σε πολλή κακή οικονομική κατάσταση.

Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι τελικά η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν όντως ένα κελεπούρι που στην Ευρώπη περιφρονήθηκε και για αυτό πιθανώς δεν είχαμε την κάθοδο άλλων εταιρειών. Το ίδιο εξάλλου συνέβη και πριν 10 χρόνια όταν στην ιδιωτικοποίηση ενός μόνο προβλήτα του λιμένα του Πειραιά, οι Κινέζοι ήταν εκείνοι που είδαν την ευκαιρία και τις προοπτικές και τα αποτελέσματα είναι αυτά που όλοι ξέρουμε σήμερα.

Η συνέχεια στην περιπέτεια της νέας “ιδιωτικής Ιταλικής” ΤΡΑΙΝΟΣΕ είναι βέβαιο ότι θα έχει συναρπαστικό ενδιαφέρον και ίσως πολλοί να πουν ότι τελικά η “κουτσή νύφη” είχε “κρυφά προσόντα” που οι περισσότεροι αγνόησαν εκτός από τον Ιταλό γαμπρό. Η ιστορία εξάλλου είναι γνωστό, πάντα επαναλαμβάνεται.

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Ακολουθήστε τον Νίκο Καραγιάννη στο twitter