Πλήρης η κυριαρχία των ΣΔΙΤ στα μεγάλα έργα υποδομής της χώρας

Σε πλήρη κυριαρχία οδηγούνται τα έργα υποδομής από τις ΣΔΙΤ στην Ελλάδα. Το φαινόμενο των έργων “Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα” που στη χώρα μας ξεκίνησε δειλά προς τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, εξελίσσεται σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων για δεκάδες έργα, που διαφορετικά θα έμεναν στο συρτάρι των Φορέων Υλοποίησης.

Μόλις προχθές δύο ακόμα έργα, το Φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική και φοιτητικές εστίες στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας πήραν το πράσινο φως για να ξεκινήσει η δημοπράτηση και φυσικά η υλοποίηση τους. Ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια το φαινόμενο των ΣΔΙΤ δείχνει να παίρνει τα σκήπτρα από τα κλασικά δημόσια έργα λόγω της ευελιξίας και των  πολλών πλεονεκτημάτων που έχει. Ακόμα και για μεγάλα οδικά έργα όπως ο οδικός άξονα Καλαμάτα-Πύλος-Μεθώνη με κόστος άνω των 300εκατ.ευρώ, τα ευρυζωνικά δίκτυα (700εκατ.ευρώ), πανεπιστημιακά κτίρια (ερευνητικά, φοιτητικές εστίες κ.α) έχει επιλεγεί αυτή η μέχρι σήμερα αποτελεσματική μέθοδος υλοποίησης έργων.

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα που έχουν εκτελεστεί με ΣΔΙΤ, είναι εκείνο του ηλεκτρονικού εισιτηρίου αλλά και της Τηλεματικής του ΟΑΣΑ που πήγε έτη φωτός μπροστά τις υπηρεσίες κοινού στις Συγκοινωνίες της Αθήνας. Το ίδιο σημαντική είναι και η διείσδυση των ΣΔΙΤ στα έργα των Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων, καθώς ήδη λειτουργεί εδώ και σχεδόν τρία χρόνο η Μονάδα στην Κοζάνη, στην Ήπειρο και τις Σέρρες ενώ σύντομα κατασκευάζοονται Μονάδες σε Ηλεία και Πελοπόννησο. Σε διαγωνισμό θα βρεθούν μέσα στο έτος και αρκετές άλλες.

Η λύση που προσφέρουν οι ΣΔΙΤ είναι ότι παύουν να “δαιμονοποιούν” τη σχέση των Δημόσιων Φορέων Υλοποίησης με τα ιδιωτικά κεφάλαια και συνεργαζόμενοι μπορούν να δημιουργούν έργα χρήσιμα για την κοινωνία αλλά ακόμα πιο σημαντικό, βιώσιμα σε βάθος χρόνου. Δίνουν επίσης και μία φρέσκια προοπτική του πως βλέπουμε κλασικά δημόσια έργα, έχοντας μία άλλη λογική.

Για παράδειγμα βλέπουμε έργα-ΣΔΙΤ  για οδοφωτισμό, όχι ιδιαίτερα μεγάλου κόστους, αλλά μεγάλης περιβαλλοντικής και οικονομικής αξίας να προωθούνται και μάλιστα όχι μόνο από Περιφέρειες αλλά και από Δήμους.

Στο ίδιο πλαίσιο πλαίσιο είδαμε την κατασκευή 24 δημόσιων σχολείων στην Αττική που μοιάζουν περισσότερο με πολυτελή ιδιωτικά δημοτικά σχολεία, με αποτέλεσμα από τότε που ξεκίνησαν να λειτουργούν, από το 2017, να γίνονται το επίκεντρο της προσοχής και να βομβαρδίζονται από αιτήσεις μαθητών ακόμα και από άλλες περιοχές καθώς λειτουργούν με αυστηρούς κανόνες, σχεδόν υποδειγματικά θα έλεγε κανείς. Αυτό πρακτικά οδηγεί σε αναβάθμιση με μία φρέσκια ματιά για το πως μπορεί να είναι το δημόσιο σχολείο του μέλλοντος, προσφέροντας πολλά περισσότερα από όσα θα ανέμενε κανείς. Επίσης στο θάλαμο αναμονής για υλοποίηση είναι και άλλα παρόμοια projects σε Χανιά, Κεντρική Μακεδονία και Ρόδο.

Οι ΣΔΙΤ, δεν περιορίζονται, εξελίσσονται οι ίδιες όσο παιρνούν τα χρόνια. Η εφαρμογή των ΣΔΙΤ όμως μπορεί να διευρυνθεί στη χώρα μας ακόμα περισσότερο σε κτιριακά κυρίως έργα, με την λειτουργία και συντήρηση νοσοκομείων που σήμερα δεν παιρνούν και τις καλύτερες μέρες τους, δημόσια κτίρια που πολλά από αυτά σήμερα είναι υπό κατάρρευση αλλά και ευφάνταστα ΣΔΙΤ, όπως προμήθεια λεωφορείων για συγκοινωνίες, αγορά και συντήρηση εξοπλισμού σε διάφορους κλάδους κ.α.

Καταλυτικός παράγοντας σε αυτή την μεγάλη εξέλιξη των έργων-ΣΔΙΤ είναι η Γενική Γραμματεία ΣΔΙΤ που εδώ και 10 χρόνια μεθοδικά  εισήγαγε την έννοια των έργων αυτών και μέσα από την   κατάκτηση του now-how και τη λειτουργία των πρώτων τέτοιων έργων έπεισε και πολλούς άλλους φορείς για τη χρησιμότητα αυτής της επιλογής. Αυτό που είναι φανερό, είναι πως η μέθοδος των ΣΔΙΤ που έχουν αποδείξει την επιτυχία τους είναι, ειδικά στην παρούσα χρονική στιγμή μία ιδανική επιλογή για την Ελλάδα για την προώθηση και υλοποίηση έργων που δεν μπορούν να κινήσουν κεφάλαια για διάφορους λόγους.

Η συμμετοχή τραπεζών, ουσιαστικά εξασφαλίζει την κίνηση κεφαλαίων μέσα σε αυτά τα έργα και η περίοδος αποπληρωμής τους μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τη ΣΔΙΤ, το σχήμα και το σκοπό που έχουν.