Να διατηρηθούν οι πιστώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για τη χρηματοδοτική ενίσχυση των Περιφερειών και να αποδοθούν μέχρι το μήνα Νοέμβριο ζητά ο πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος, Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός.

Με επιστολές που απευθύνει τόσο στον Υπουργό Ανάπτυξης και  Επενδύσεων κ.  Άδ. Γεωργιάδη όσο και στον Υπουργό Εσωτερικών κ. Παν. Θεοδωρικάκο, ο κ. Αγοραστός επισημαίνει ότι το πρόβλημα υποχρηματοδότησης των Περιφερειών τα τελευταία χρόνια έχει οξυνθεί και ότι οι πρόσθετες πιστώσεις του ΠΔΕ που κατά πάγια τακτική  αποδίδονται στις Περιφέρειες της χώρας κάθε Νοέμβριο, ενισχύουν  κρίσιμους τομείς όπως οι οδικές  υποδομές, η πολιτική προστασία, η αστυνόμευση  και ο καθαρισμός ρεμάτων.

Συγκεκριμένα ο  πρόεδρος της ΕΝΠΕ κ. Αγοραστός, στις επιστολές του  αναφέρει τα εξής:

«Όπως γνωρίζετε, κατά την τελευταία έτη –από το 2011 και μετά-  παρατηρείται μία ιδιαίτερα σημαντική απόκλιση μεταξύ των προβλεπομένων προς απόδοση πόρων (Κ.Α.Π.) στις Περιφέρειες και των πραγματικά αποδοθέντων ποσών.

Οι αποδοθέντες από το Κράτος -Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (Κ.Α.Π.)- των Περιφερειών, όπως προβλέπονται στο άρθρο 260 παρ. 1 του Ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα «Καλλικράτης», ΦΕΚ 87 Α’/7.6.2010) και τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 (πρώτο) του Προεδρικού Διατάγματος 170/2014 (ΦΕΚ 266 Α’/24.12.2014), υπολείπονται και αποκλίνουν κατά πολύ από τα οριζόμενα στο νόμο ποσά (αρχικά σε ποσοστό 2,40% και μετά την 24η.12ου.2014, 4,20% επί του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων και σε ποσοστό 4% επί του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, στις συνολικές ετήσιες εισπράξεις των φόρων αυτών).

Με βάση τους άνω θεσμοθετημένους πόρους, κατά την επταετία 2011 – 2017, οι προς απόδοση πόροι (Κ.Α.Π.) στις Περιφέρειες θα έπρεπε να ανέρχονται συνολικά στο ποσό των 6 δισεκατομμυρίων 374 εκατομμυρίων (6,374 δισ.) ευρώ.

Αντ’ αυτού του ποσού, οι πόροι (Κ.Α.Π.) που αποδόθηκαν στις Περιφέρειες, συνολικά, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ανήλθαν σε μόλις 3 δισεκατομμύρια 896 εκατομμύρια (3,896 δισ.) ευρώ.

Επίσης, η μισθοδοσία του προσωπικού των Περιφερειών για το χρονικό διάστημα ετών 2015 – 2017 (από 1η-1ου–2015 ξεκίνησε η καταβολή της μισθοδοσίας του προσωπικού από τις Περιφέρειες μέσω των Κ.Α.Π. – μέχρι τότε βάρυνε τον Κρατικό Προϋπολογισμό), ανήλθε σε 887 εκατ. ευρώ.

Ως εκ τούτου το συνολικό ποσό των αποδόσεων (βάσει στοιχείων Ισολογισμού ετών 2011-2016 και Προϋπολογισμού έτους 2017) των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων στις Περιφέρειες ανέρχεται στα 3,896 δισ. ευρώ, υπολειπόμενο κατά το ποσό των 2,474 δισ. ευρώ, σε σχέση με τους θεσμοθετημένους πόρους του Ν. 3852/2010.

Επισημαίνουμε δε ότι οι τελικά αποδοθέντες στις Περιφέρειες Κ.Α.Π., κατά το χρονικό διάστημα 2011-2017, αφορούσαν κατά κύριο λόγο την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών τους.

Για τα έτη 2013 έως 2016 ουδεμία κατανομή επενδυτικών πόρων (ΚΑΠ) διενεργήθηκε προς τις Περιφέρειες ενώ, για το έτος 2017, κατανεμήθηκε στις Περιφέρειες της χώρας, το συνολικό ποσό των 32 εκατ. ευρώ, προς κάλυψη των επενδυτικών δαπανών τους και δαπανών βελτίωσης, συντήρησης και αποκατάστασης του οδικού δικτύου, το οποίο και ασφαλώς είναι «συμβολικό» και ελάχιστο κλάσμα των απαιτουμένων πόρων για την κάλυψη των σχετικών δαπανών.

Ένας τρόπος για την –εν μέρει τουλάχιστον- αντιμετώπιση του προβλήματος υποχρηματοδότησης των Περιφερειών, κυρίως για τον κρίσιμο τομέα των υποδομών τους, της βελτίωσης, συντήρησης και αποκατάστασης του οδικού δικτύου, της άσκησης των αρμοδιοτήτων συντονισμού και επίβλεψης του έργου πολιτικής προστασίας, για την πρόληψη, την ετοιμότητα, την αντιμετώπιση και αποκατάσταση φυσικών καταστροφών (στο πλαίσιο του Ν. 3013/2002, και του άρθρου 186 του Ν. 3852/2010) αλλά και αυτών της αστυνόμευσης και καθαρισμού ρεμάτων καθώς και απαλλοτριώσεων χώρων παρά τα ρέματα (άρθρο 224 Ν.4555/2018), που αφορούν την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσιακών αγαθών, έχει προέλθει –από το έτος 2012 και μετά- από πρόσθετες πιστώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) και χρηματοδότηση προς τα Περιφερειακά Ταμεία Ανάπτυξης (ΠΤΑ) των Περιφερειών.

Κατά σχεδόν πάγια τακτική των τελευταίων ετών οι προπεριγραφόμενες χρηματοδοτήσεις διενεργούνται κατά το μήνα Νοέμβριο κάθε έτους.

Κατόπιν αυτών παρακαλούμε να διατηρήσετε τις πρόσθετες πιστώσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για την χρηματοδότηση προς τα Περιφερειακά Ταμεία Ανάπτυξης (ΠΤΑ) των Περιφερειών και για το τρέχον έτος και να προβείτε στις αναγκαίες ενέργειες για την απόδοση αυτών μέχρι το μήνα Νοέμβριο» καταλήγει στην επιστολή του ο κ. Αγοραστός.

Χαμένη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κατασκευαστικά η δεκαετία που φέτος ολοκληρώνεται. Η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2009 και διήρκησε σχεδόν μία δέκα χρόνια τράβηξε πίσω στο σύνολο τους τα έργα και δημιουργώντας μύρια προβλήματα στον τεχνικό κλάδο της χώρας.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτό δεν ισχύει. Τόσα έργα ολοκληρώθηκαν σε αυτή τη δεκαετία και ιδιαίτερα από το 2015 και μέχρι σήμερα. Επεκτάσεις Μετρό (προς Ελληνικό, Ανθούπολη, Αγία Μαρίνα), 5 νέοι αυτοκινητόδρομοι, σιδηροδρομικά, λιμενικά και κτιριακά έργα, όλα αυτά τα είδαμε να λειτουργούν σε αυτή τη δεκαετία.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πως αυτά τα έργα θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί χρόνια πριν αλλά η κρίση ή η κακοδιαχείριση έργων και κονδυλίων δημιούργησαν θηριώδεις καθυστερήσεις και δημιούργησαν ένα ντόμινο σε επόμενα έργα.

Ας μιλήσουμε με παραδείγματα

Η περίφημη Ολυμπία Οδός, θα έπρεπε το 2012 να έχει φτάσει στην Πάτρα και το 2013 στον …Πύργο. Οι σήραγγες Τεμπών θα έπρεπε βάσει του αρχικού σχεδιασμού να τεθούν σε λειτουργία το 2012, ενώ η σιδηροδρομική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να λειτουργεί χρόνια πριν. Η επέκταση του Μετρό προς Ελληνικό είχε αρχικό χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης το 2010 ενώ τα έργα ολοκλήρωσης του διαδρόμου προσαπογειώσεων του Αεροδρομίου Μακεδονία το 2011. Ναι, μιλάμε για τον διάδρομο που θα παραδοθεί σε μερικές ημέρες. Τα σιδηροδρομικά έργα υποδομής από το Κιάτο μέχρι το Αίγιο θα έπρεπε να ολοκληρωθούν το 2010-2011 ενώ το Μετρό Θεσσαλονίκης έπρεπε να λειτουργήσει τον Οκτώβριο του 2012. Μιλάμε για το ίδιο Μετρό που σήμερα ευχόμαστε να λειτουργήσει τον Νοέμβριο του 2020.

Αν αυτά δεν συνιστούν μία χαμένη κατασκευαστικά δεκαετία, τότε ας πανηγυρίσουμε. Η πικρή αλήθεια είναι πως αυτές οι καθυστερήσεις, που πέρα από την κρίση οφείλεται σε δομικά προβλήματα στον χώρο των κατασκευών, σε αδυναμίες του συστήματος και σε μαζοχιστικές τάσεις της αγοράς, κάθε φορά δημιουργούν τεράστια προβλήματα στην εκτέλεση των έργων και την επιβίωση των μεγάλων -και όχι μόνο- εταιρειών του κλάδου.

Κάθε φορά που ένα έργο μένει πίσω το πρόβλημα που δημιουργείται εξαπλώνεται ως ιός σε όλο το φάσμα αυτών που ασχολούνται με αυτό. Από τον Φορέα Υλοποίησης και την εργοληπτική εταιρεία μέχρι τον τελευταίο υπεργολάβο ή εργάτη. Τα έργα που αναφέραμε παραπάνω στοίχισαν στη χώρα άλλα χαμένα έργα που μετατίθενται αναγκαστικά για αργότερα και πολλές εταιρείες που πλήρωσαν με την ίδια τους την ύπαρξη αυτές τις καθυστερήσεις.

Αυτή η χαμένη δεκαετία φαίνεται τώρα που η γενιά έργων που μας κράτησε παρατεταμένη παρέα ολοκληρώθηκε και προσπαθούμε μάλλον με μεγάλη επιτυχία να επαναλάβουμε άλλη μία. Αυτό που παρακολουθούμε για παράδειγμα στον διαγωνισμό για τη γραμμή 4, είναι μία πορεία σε μία μεγάλη καθυστέρηση. Αν τα δύο εναπομείναντα σχήματα καταφέρουν και πάρουν το έργο μέχρι το τέλος του 2020, θα είναι κατόρθωμα. Υπάρχει όμως ο υπαρκτός κίνδυνος, το έργο λόγω προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από δικαστικές διαμάχες να ακυρωθεί.

Αν τελικά συμβεί το δεύτερο, θα πρόκειται για ένα καταστροφικό για τον κατασκευαστικό χώρο γεγονός καθώς: ο διαγωνισμός θα πρέπει εκ νέου να ξεκινήσει με 3 χαμένα χρόνια. Αυτά τα 3 χρόνια θα κοστίσουν στο πρόγραμμα στο επόμενο ΕΣΠΑ 2021-2027 καθώς αντί για χρειαστούν για παράδειγμα 250εκατ.ευρώ θα χρειαστούν 400εκατ.ευρώ, χρήματα που θα αφαιρεθούν από ένα άλλο χρήσιμο για τη χώρα έργο.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΛΟΧΕΥΕΙ

Αυτή η τακτική, που εν πολλοίς εφαρμόζεται από την επιθετική πολιτική των διαγωνιζόμενων που υποσκάπτουν πολλές φορές τα δικά τους θεμέλια, τελικά δεν είναι μόνο μπούμερανγκ για τους ίδιους αλλά έχει πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις.

Η χαμένη κατασκευαστικά δεκαετία που ζήσαμε, δυστυχώς έχει δημιουργήσει τις βάσεις για να ξαναδημιουργηθεί σε μικρότερο βαθμό. Πέρα από το έργο της γραμμής 4, σε πλαίσιο κινδύνου είναι και η Αμβρακία Οδός, τα έργα για τον λιμένα κρουαζιέρας στον Πειραιά ακόμα και η μεγάλη επένδυση του Ελληνικού που πάει από χρονιά σε χρονιά, δημιουργώντας ένα δικό της case study.

Σίγουρα ένα μεγάλο ερώτημα είναι πως θα λύσουμε αυτή η λερναία ύδρα της «κακοποίησης» των έργων και την θωράκιση τους για το κοινό καλό και ΤΙ μπορούμε να κάνουμε για να αναστρέψουμε αυτή την εικόνα, αυτή την κατάσταση; Πρέπει να δώσουμε νέα πνοή στην κατασκευή και σε όλο αυτόν τον πληγωμένο γίγαντα της Ελληνικής Οικονομίας που μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα από αυτά που πιστεύουν μερικοί.

Γιατί μία χαμένη δεκαετία είναι αρκετή και πρέπει να δοθεί νέο όραμα, οι κατασκευές να αποκτήσουν και πάλι τα εφόδια εκείνα που θα της επιτρέψουν να δώσει δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και ελπίδα όχι μόνο στους ανθρώπους αυτής της χώρας αλλά στην ίδια την χώρα.

Καλή εβδομάδα σε όλους
16.9.2019

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας «ταξιδεύει» στη Θεσσαλονίκη και στο NOESIS και η «Οδύσσεια», η πιο συναρπαστική ιστορία του κόσμου, ζωντανεύει στο κορυφαίο θεματικό πάρκο που έχει γίνει στην Ελλάδα και θα εντυπωσιάσει μικρούς και μεγάλους!

Οι εταιρείες παραγωγής Dream Workers και Eksagon Exhibitions μαζί με τον αγαπημένο παρουσιαστή και συγγραφέα Γιάννη Σερβετά, παρουσιάζουν για πρώτη φορά στο κοινό το έπος της «Οδύσσειας», ένα από τα πιο θεμελιώδη έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.

Οι δημιουργοί του απόλυτα πετυχημένου μυθολογικού πάρκου «Ηρακλής – Οι 12 Άθλοι» αλλά και του περίφημου «Εργοστασίου και Μουσείου Σοκολάτας», των «Μυστικών Κόσμων του Ευγένιου Τριβιζά» και των γιγαντιαίων «Δεινόσαυρων», συνεχίζουν τις μεγάλες εκπλήξεις με μια μοναδική υπερπαραγωγή, αυτήν τη φορά σε έναν νέο, ποιοτικό και ασφαλή χώρο στη Θεσσαλονίκη, στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών, NOESIS.

Η Οδύσσεια

Από τις 22 Οκτωβρίου του 2019 ως τις 24 Ιανουάριου του 2020 οι επισκέπτες του Θεματικού Πάρκου και Μουσείου «Οδύσσεια» οδηγούνται μέσα στον Δούρειο Ίππο και βλέπουν μπροστά τους τούς θεούς του Ολύμπου, τα θηρία και τους θρύλους να ζωντανεύουν σε έναν ιδιαίτερο και μοναδικό χώρο μεταμορφωμένο σε σκηνικό αρχαιότητας.

Ο μυθικός ήρωας Οδυσσέας, η Κίρκη, οι Κύκλωπες, οι Λαιστρυγόνες, οι Σειρήνες, ο άγριος Ποσειδώνας και ο καλόγνωμος Αίολος, περιμένουν μικρούς και μεγάλους για να πουν την ιστορία τους με ιδιαίτερα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, προσαρμοσμένο σε κάθε ηλικία με εκπλήξεις και μια ισχυρή δόση χιούμορ.

Τρισδιάστατα μηχανοκίνητα ομοιώματα των θηρίων και των τεράτων που διαθέτουν κίνηση και ήχο ξεδιπλώνουν τη διαχρονική ιστορία των 12.110 στίχων της Οδύσσειας μπροστά στα μάτια των επισκεπτών.

Η χρήση της τεχνολογίας δημιουργεί μαζί με τα εκθέματα μια ξεχωριστή διαδρομή στον χρόνο και έτσι οικογένειες, εκπαιδευτικοί και μαθητές (όλων των σχολικών βαθμίδων) μπορούν να ζήσουν την αξέχαστη εμπειρία με τις περιπέτειες του Οδυσσέα.

Την επιστημονική εποπτεία και καθοδήγηση του θεματικού πάρκου έχει ο ομότιμος καθηγητής Αρχαίας Κλασσικής Φιλολογίας και Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, Ιωάννης Καζάζης.

Τη συγγραφή των κειμένων και του σεναρίου έκανε ο κειμενογράφος και ερευνητής, Παναγιώτης Τοπαλίδης, ενώ τη δική του «πινελιά» στο πάρκο προσθέτει και ο δημοφιλής Γιάννης Σερβετάς, γνωστός και πολύ αγαπητός κυρίως για το πηγαίο και ευφυές χιούμορ του.