Η νέα εποχή στον κατασκευαστικό κλάδο της Ελλάδας

Η ολοκλήρωση των σιδηροδρομικών έργων μέσα στη χρονιά, θα σημάνει και την ολοκλήρωση μιας εποχής που σημαδεύτηκε από πολλές αναταράξεις, χάρισε όμως στον τεχνικό κλάδο μία τεράστια κληρονομιά. Το kno-how που έχει πλέον στο σύνολο του ο κατασκευαστικός κλάδος είναι ένα από τα μεγαλύτερα του όπλα για τη συνέχεια.

Όπως ίσως κουραστικά να γράφουμε και να ξαναγράφουμε, η εποχή των πολύ μεγάλων έργων περνάει στο παρελθόν και πάμε στην εποχή των μεγάλων αλλά κυρίως συμπληρωματικών έργων. Για να μην παρεξηγηθούμε, βεβαίως και θα έχουμε πολλά μεγάλα έργα, νέες γενιές που θα δώσουν ενέργεια στον τεχνικό κλάδο της χώρας.

Δεν θα είναι όμως με την ένταση και την ποσότητα που υπήρξαν μέχρι σήμερα. Λιγότερα έργα με μεγάλα budget είναι η νέα πραγματικότητα καθώς η κατάτμηση των έργων και δεν περπατά και απαιτεί πολυσύνθετες διαδικασίες. Η Γραμμή 4 του Μετρό για παράδειγμα, ένα έργο 13χλμ μ 15 σταθμούς είναι ενταγμένη σε μία εργολαβία. Αυτό σημαίνει πως ο μεγάλος νικητής της διαγωνιστικής διαδικασίας θα έχει ένα συμβόλαιο στα χέρια του που θα του δώσει σημαντικό κατασκευαστικό αντικείμενο για τα επόμενα 10 χρόνια.

Επίσης το βλέπουμε αυτό και σε δύο ακόμα μεγάλα έργα που ήδη έχουν ανάδοχο. Το Αεροδρόμιο στο Καστέλι και το νότιο τμήμα του Ε65 είναι μία ανάσα πριν την εκκίνηση τους και ανάδοχος αυτών είναι η ΤΕΡΝΑ. Είναι ευτύχημα που και εδώ δεν έχουμε κατάτμηση εργολαβιών που έχουν αποδειχθεί απρόβλεπτες. Η συγκεκριμένη εταιρεία δείχνει να έχει σημαντικό προβάδισμα στην κούρσα των νέων έργων, κρατώντας ένα χαμηλό προφίλ.

Η ΑΚΤΩΡ από την πλευρά της δείχνει τις μεγάλες ικανότητες και αντοχές της μιας και σε διάστημα λιγότερο του ενός μήνα “μάζεψε” τρία συμβόλαια σε Εγνατία, Λήδρα και το σιδ.έργο Κιάτο-Ροδοδάφνη. Παρόλα αυτά τα μεγάλα συμβόλαια είναι εκείνα που αιμοδοτούν για καιρό τέτοιου μεγέθους εταιρείες και τις κάνουν ακόμα πιο δυνατές.

Μπροστά μας έχουμε την προκήρυξη του διαγωνισμού του ΒΟΑΚ, έργο παραχώρησης ύψους 1,5δισ.ευρώ, τη μεγάλη μάχη για την απόκτηση της Εγνατίας Οδού με τους 3 κάθετους άξονες της, το βόρειο τμήμα του Ε65, και αν πάμε πιο μελλοντικά τα έργα του ανατολικού τμήματος της “Σιδηροδρομικής Εγνατίας” και τις επεκτάσεις Μετρό σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

Είναι γεγονός λοιπόν πως από τη μία δεν θα δούμε κατακλυσμό μεγάλων έργων που θα είναι αντικαταστάτες της προηγούμενης γενιάς που άργησε άλλωστε υπερβολικά να ολοκληρωθεί αλλά σταδιακά, μία νέα γενιά μεγάλων έργων που θα κρατήσουν μέχρι τα μέσα ή και περισσότερο της ερχόμενης δεκαετίας και κάποια άλλα μεγάλα έργα που θα δίνουν “αιμοδοσία” στον τεχνικό κλάδο.

Βέβαια, η Ελλάδα έχοντας πλέον μία σοβαρή βάση υποδομών δεν έχει εκείνη την ανάγκη που παρουσίαζε για δεκαετίες και αυτό σημαίνει ότι ο κατασκευαστικός κλάδος θα πρέπει να αναπτύξει περισσότερη εξωστρέφεια και να μην περιμένει μόνο από την εγχώρια αγορά. Τα επόμενα αρκετά χρόνια οι γειτονικές βαλκανικές χώρες θα βιώσουν αυτό που είχαμε εδώ, μεγάλα έργα για την δημιουργία ή αναβάθμιση υποδομών και η εγγύτητα αλλά και η τεχνογνωσία θα είναι ένα μεγάλο όπλο για τους παίκτες από τη χώρα που θα διεκδικήσουν κομμάτι από την πίτα.

Σε κάθε περίπτωση βλέποντας ότι τα “πέτρινα χρόνια” δείχνουν να περνούν, αυτό που προέχει είναι η ενδυνάμωση των Ελληνικών εταιρειών σε στέρεες βάσεις για να μπορέσουν με τη σειρά τους να δημιουργήσουν ένα ισχυρό βιώσιμο τεχνικό κλάδο που θα αποτελέσει πυλώνα για την Ελληνική οικονομία τα χρόνια που έρχονται.

Καλή Σαρακοστή σε όλους
21.2.2018

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Ακολουθήστε τον Νίκο Καραγιάννη στο twitter