Για το 2019 μεταφέρεται η “ανάσταση” του κατασκευαστικού κλάδου

Καθώς το καλοκαίρι εκπνέει την Παρασκευή μπορούμε να πούμε πως σε αυτά τα 2/3 της χρονιάς οι συγκινήσεις στον τεχνικό χώρο είναι λίγες. Μετά το καταιγιστικό 2017 με παραδόσεις μεγάλων έργων κυρίως στον σιδηρόδρομο, η φετινή χρονιά δεν δείχνει να έχει την ίδια δυναμική και την ίδια απήχηση.

Μόνη εξαίρεση τα σιδηροδρομικά έργα που όμως δεν έχουν τον ίδιο αντίκτυπο στον απλό πολίτη. Είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι παραδίδοντας ένα αυτοκινητόδρομο άμεσα ο χρήστης αντιλαμβάνεται τη διαφορά στην ασφάλεια, την ταχύτητα και την ποιότητα του δρόμου. Στον σιδηρόδρομο αυτή η τμηματική παράδοση δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να γίνει αντιληπτή η διαφορά και θα πρέπει να περιμένουμε να δοθεί και το τελευταίο τμήμα του άξονα Αθήνα-Θεσσαλονίκη για να μειώσουν κατά πολύ τα τρένα την χρονοαπόσταση.

Αυτή η μεταβατική χρονιά φέρνει και γκρίνια. Ο κατασκευαστικός κόσμος βλέπει να περνούν οι μήνες και να μην ξεκινούν τα νέα μεγάλα έργα. Όταν μπήκε το 2018, η ατζέντα έλεγε ότι το νότιο τμήμα του Ε65, το Αεροδρόμιο στο Καστέλι και το Πάτρα-Πύργος θα ξεκινούσαν μέσα στο πρώτο εξάμηνο. Τώρα τέλος Αυγούστου είναι σχεδόν μαθηματικά βέβαιο ότι κανένα από αυτά τα 3 έργα δεν θα ξεκινήσει προκαλώντας την δυσαρέσκεια του κλάδου. Όπως έχει γίνει γνωστό η ΤΕΡΝΑ αναγκάστηκε να προβεί σε απολύσεις από τα εργοτάξια του Ε65 βλέποντας την πολύμηνη καθυστέρηση και την αναμονή να συνεχίζεται.

Το ίδιο σκηνικό βλέπουμε και σε σιδηροδρομικά έργα. Ίσως, με λίγη καλή τύχη να δούμε να υπογράφεται η Σήραγγα Σεπολίων. Οι διαγωνισμοί για την ηλεκτροκίνηση στο Κιάτο-Ροδοδάφνη και το Ισθμός-Λουτράκι έχουν όπως φαίνεται μπλέξει σε δικαστικές περιπέτειες ενώ οι διαγωνισμοί που έπονται κινούνται με ρυθμούς χελώνας.

Ακόμα και το Ελληνικό, η μεγαλύτερη ελπίδα όλων, στην καλύτερη περίπτωση θα δει μπουλντόζες το πρώτο τρίμηνο του 2019 και αυτό με διάφορους αστερίσκους.

Όπως φαίνεται λοιπόν η “ανάσταση” των κατασκευών μεταφέρεται οριστικά στο 2019, όταν και αναμένεται να έχουμε αναδόχους για την νέα Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, την Υποθαλάσσια Σαλαμίνας, πιθανον τον ΒΟΑΚ άλλα σιδηροδρομικά έργα όπως το Παλαιοφάρσαλος-Καλαμπάκα, Λάρισα-Βόλος και τα έργα Β`φάσης του Κεντρικού Σταθμού Αθηνών. Το 2019 όμως θα είναι η χρονιά σταθμός και για νέα μεγάλα ιδιωτικά έργα και την ανακήρυξη αναδόχων όπως τον Προβλήτα Κρουαζιέρας στον ΟΛΠ, την ολοκλήρωση του Προβλήτα 6 στον ΟΛΘ, την μεγάλη επέκταση του Αεροδρομίου Ελ.Βενιζέλος, το mall Academy Gardens, τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις Kilada Hills στην Ερμιόνη, Atalanti Hills, Ιτανός Γαία στο Λασίθι κ.α.

Η αγορά βλέποντας πάντως την αναμονή αυτή να συνεχίζεται έχει αρχίζει και δυσανασχετεί. Ακόμα και μεγάλοι όμιλοι με ισχυρή τραπεζική κάλυψη, συζητούν για την έλλειψη έργων και χαρακτηριστικά στέλεχος ενός από αυτούς τους ομίλους μιλώντας στο ypodomes για την αναδοχή ενός έργου με μεσαίο προϋπολογισμό είπε “με αυτή τη λειψυδρία έργων ακόμα και αυτό το έργο είναι πολύ σημαντικό για εμάς”.

Το ίδιο ακριβώς είπε στο ypodomes στέλεχος εταιρείας που εξειδικεύεται σε λιμενικά έργα καθώς κυνηγούν έργα με κόστος 3-5εκατ.ευρώ. “Αυτά τα μικρά έργα μας κρατούν ζωντανούς μέχρι να δούμε να βγαίνουν τα νέα μεγάλα έργα και να τα διεκδικήσουμε”.

Η ψυχολογία αυτή φανερώνει και την δυσπιστία που υπάρχει απέναντι στις κατά καιρούς εξαγγελίες έργων και project και φυσικά διαμορφώνει μία αρκετά αρνητική στάση της αγοράς απέναντι στον τομέα των μεγάλων έργων.

Εμείς από εδώ από το ypodomes έχουμε πει πρόσφατα ότι το λεγόμενο “κενό” κλείνει, όμως η διαδικασία παραμένει αρκετά αργή και αυτό που ευχόμαστε είναι να μην αφήσει πίσω της θύματα, δηλαδή εταιρείες που δεν θα αντέξουν και θα καταρρεύσουν, ακολουθώντας την μοίρα πολλών πάλαι ποτέ μεγάλων ονομάτων του χώρου.

Καλή συνέχεια σε όλους
28.8.2018

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com