10 ΧΡΟΝΙΑ YPODOMES.COM/ Νίκος Καραγιάννης: Μια δεκαετία γεμάτη υποδομές, εναλλαγές και στιγμές

Όσα και αν προσπαθήσω να γράψω για αυτή την δεκαετία στην οποία το ypodomes.com έκανε τα πρώτα του βήματα, δεν θα την καλύψω πλήρως. Όχι γιατί τα έργα ήταν τόσα πολλά που χρειάζονται σελίδες, τουναντίον. Η πρώτη ημέρα ύπαρξης του ypodomes.com (μετά όμως από 3 χρόνια ύπαρξης του blog), ήταν στις 12 Ιουνίου 2010. Θυμάμαι με τι αγωνία περίμενα να βγει στον αέρα και τι προσδοκίες μου είχαν δημιουργηθεί. Για να μπορέσει να σταθεί το ypodomes στον κόσμο των media και απέναντι σε μεγαθήρια του τύπου, πέρασαν χρόνια. Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, ζήλος και μεράκι για να γίνει το site αντιληπτό. Ομολογώ ότι από την εκκίνηση το 2010 λίγο μετά την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ (από το Καστελόριζο) μέχρι και σήμερα με την πανδημία του κορωνοϊου, έχουν υπάρξει 10 χρόνια προκλήσεων.

Το βασικό συστατικό της προσπάθειας αυτής, ήταν και είναι να υπάρχει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, ειλικρίνεια σε ότι γράφεται και ασχέτως πολιτικών πεποιθήσεων να υπάρχει μία όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική εικόνα των πραγμάτων. Αυτό όμως που ήταν, είναι και θα είναι στο επίκεντρο του ypodomes.com, είναι τα έργα, όχι η πολιτική γύρω από αυτά. Η σημασία τους στην βελτίωση της καθημερινότητας μας, στην βελτίωση της ασφάλειας μας, στην συμβολή τους στην ανάπτυξη και γενικότερα στην κοινωνία μας, αυτά για εμάς εδώ στο ypodomes είναι τα ζητούμενα.

Ομολογώ ότι περνώντας τα χρόνια, βλέπω πως γίνεται όλο και πιο δύσκολο να παράξεις έργα. Σύνθετοι νόμοι, γραφειοκρατία ελληνική και ευρωπαϊκή, δύσκολες συνθήκες, κάνουν επίτευγμα την υλοποίηση ενός έργου. Σε αυτά τα 10 χρόνια καταλαβαίνεις ότι ένα έργο για να γίνει από ιδέα, πράξη, χρειάζονται χρόνια.

Στη μνήμη μου έχω κρατήσει τις πιο δυνατές στιγμές σε αυτή τη δεκαετία παρουσίας στο χώρο των κατασκευών και των μεταφορών. Κατά την άποψη μου, η πιο δυνατή στιγμή από όλες, ήταν η ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου Αιγαίου. Ήταν ένα αξεπέραστο γεγονός που σηματοδότησε την ολοκλήρωση της διαδρομής Αθήνα-Θεσσαλονίκη και το τέλος της καρμανιόλας των Τεμπών που πήρε εκατοντάδες ζωές, κάποιες και από τον τεχνικό κλάδο.

Πολύ δυνατή στιγμή, γεμάτη περηφάνια, ήταν τα εγκαίνια του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το έργο το έζησα από τα σχέδια, τα πρώτα θεμέλια, την σταδιακή ολοκλήρωση. Ήταν η στιγμή που το κτίριο αυτό, ο χώρος αυτός, τραβούσε την Αθήνα ψηλά.

Από τις αποστολές εντός Ελλάδας η πιο συγκινητική στιγμή ήταν η παράδοση του πρώτου τμήματος αυτοκινητόδρομου της Ιόνιας Οδού στην Ήπειρο. Η αναμονή δεκαετιών που λάμβανε τέλος, δημιουργούσε στην ατμόσφαιρα μία δυνατή συγκινητική στιγμή. Θυμάμαι και τώρα πως στην σχετική τελετή στη γέφυρα Τσαγκαρόπουλου, υπήρξε κόσμος σκαρφαλωμένος -στην κυριολεξία- στο βουνό για να δει τα “εγκαίνια” και την παράδοση του δρόμου στην κυκλοφορία που σηματοδοτούσε την λήξη της οδικής απομόνωσης της περιοχής.

Η πιο εντυπωσιακή στιγμή, ήταν και πάλι στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όταν το καλοκαίρι του 2014 σε ένα βραδινό event κατά τη διάρκεια της κατασκευής, μας άφησαν άφωνους με τον περίφημο “Χορό των Γερανών“. Δέκα και πλέον παρατεταγμένοι γερανοί, φωτεινοί, υπό τον ήχο μουσικής, να “χορεύουν” σε απόλυτο συντονισμό. Μία απίθανη στιγμή.

Η δεκαετία 2010-2020 ήταν η περίοδος των εναλλαγών ανάμεσα στην εκκίνηση και το σταμάτημα έργων. Τα έργα στους αυτοκινητόδρομους σταμάτησαν και ξεκίνησαν αρκετές φορές, το ίδιο και στο Μετρό Θεσσαλονίκης και σε άλλα έργα. Αγωνία και ελπίδα για την επόμενη μέρα, αισιοδοξία και προβληματισμός, πολλές φορές όλα μαζί.

Από τα ρεπορτάζ που έχω κάνει, αυτό που μου έχει μείνει στο μυαλό, είναι στην Ολυμπία Οδό, στο νυχτερινό γκρέμισμα μιας γέφυρας στο Μελλίσι Κορινθίας. Αν και φαινομενικά δεν είχε κάτι συναρπαστικό πέρα από το ίδιο το γεγονός, βγήκε μία ιστορία μιας και η νέα γέφυρα που θα χτιζόταν, θα ένωνε το χωριό που το είχε διχοτομήσει η εθνική οδός Αθηνών-Πατρών τη δεκαετία του 1960. Κάπως έτσι βγήκε το στόρυ “Γκρεμίστηκε μία γέφυρα για να ενωθεί ένα χωριό“. Παρά το ξενύχτι, το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο.

Αυτό που μου έκανε πολλές φορές εντύπωση, σε κάθε επίσκεψη στα εργοτάξια των έργων, ήταν η αγάπη των ανθρώπων που εργάζονταν σε αυτά για το ίδιο το έργο και η αγωνία τους, όχι για την επόμενη μέρα που θα έβρισκε πολλούς από αυτούς χωρίς αντικείμενο αλλά για την ολοκλήρωση του έργου.  Είναι κάτι που με έχει συγκινήσει πολλές φορές αλλά και με κάνει να θαυμάζω αυτούς τους επαγγελματίες που καλούνται να εργαστούν κάτω από ομολογουμένως πολύ δύσκολες συνθήκες.

Σε αυτή τη δεκαετία των έργων, της κρίσης, της ανατροπής και του άγνωστου πολλές φορές, το ypodomes.com άνθησε, μεγάλωσε και θέλω να πιστεύω ότι έγινε σημείο αναφοράς για τα τεκταινόμενα στον χώρο των κατασκευών, των έργων, των μεταφορών.

Κρατάμε τις σημαντικές, θετικές στιγμές και σήμερα στα 10α γενέθλια του ypodomes.com θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και όλες από καρδιάς. Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και να δώσουμε ραντεβού στα επόμενα μας γενέθλια, υπό καλύτερες συνθήκες από τις σημερινές.

Με αυτή την αφορμή, καλέσαμε θεσμικούς παράγοντες να μας αρθρογραφήσουν για το πως βίωσαν τα 10 αυτά χρόνια τις εξελίξεις στον τεχνικό και οχι μόνο κλάδο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω για την άμεση ανταπόκριση τους στο κάλεσμα μας τους: Σέργιο Λαμπρόπουλο, πρόεδρο του ΕΣΒΥΚ, Γιώργο Συριανό, πρόεδρο του ΣΤΕΑΤ, Γιώργο Βλάχο, πρόεδρο του ΣΑΤΕ, Παναγή Τονιόλο, πρόεδρο του ΣΕΓΜ, Κωνσταντίνο Μακέδο, πρόεδρο του ΤΜΕΔΕ, Μιχάλη Καλογιαννάκη, πρόεδρο του ΠΣΔΑΤΜ, Γιώργο Μπενέκο, πρόεδρο της ΠΕΔΜΗΕΔΕ και τον Γιάννη Δέτση, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Choose Media.