Τρεις ελληνικές κατασκευαστικές στις 100 μεγαλύτερες στον κόσμο

Η έκθεση αναλύει την παγκόσμια κατασκευαστική βιομηχανία και εξετάζει τις στρατηγικές και τις επιδόσεις των κορυφαίων εισηγμένων κατασκευαστικών εταιρειών το 2018.

Ο Javier Parada Engineering and Construction Leader της Deloitte Global σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι «τα έσοδα του κατασκευαστικού κλάδου συνέχισαν να αυξάνονται το 2018, αν και υπήρξε κάποια αστάθεια και μία πτώση στην κεφαλαιοποίηση της αγοράς λόγω φόβων για παγκόσμια επιβράδυνση. Κοιτάζοντας το μέλλον, οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις παραμένουν θετικές και οκτώ κατασκευαστικές αγορές – Κίνα, ΗΠΑ, Ινδία, Ινδονησία, Ηνωμένο Βασίλειο, Μεξικό, Καναδάς και Νιγηρία – αναμένεται να αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας ανάπτυξης στο συγκεκριμένο τομέα μέχρι το 2030».

Μεταξύ των 100 μεγαλύτερων κατασκευαστικών ομίλων και τρεις ελληνικές εταιρείες Συγκεκριμένα στην 83η θέση βρίσκεται η Ελλάκτωρ, με συνολικό τζίρο 2,1 δις. δολ. αυξημένο κατά 4% σε σχέση με το 2017 και κεφαλαιοποίηση 246 εκατ. μειωμένη 27% αντίστοιχα η Μυτιληναίος Holding στην 91η με τζίρο 1,8 δις. δολ. αυξημένο κατά 5% και κεφαλαιοποίηση 1,1 δις. μειωμένη 24% σε σχεση με το 2017 και η ΓΕΚ Τέρνα στην 92η με τζίρο 1,6 δις. και κεφαλαιοποίηση 540 εκατ. αυξημένη κατά 5% σε σχέση με το 2017.

Οι κινεζικές εταιρείες εξακολουθούν να κυριαρχούν στην κατάταξη των κορυφαίων 100 όσον αφορά τα έσοδα, ενώ παράλληλα άλλοι παίκτες της Ασίας, κυρίως από την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, μαζί με εταιρείες από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και την Ισπανία έχουν σημαντική παρουσία στην κατάταξη.

Η κυριαρχία των κινεζικών εταιρειών οφείλεται κυρίως στο μέγεθος της κινεζικής κατασκευαστικής αγοράς, καθώς οι διεθνείς πωλήσεις από τις ασιατικές εταιρείες είναι χαμηλότερες από άλλες κορυφαίες εταιρείες, αναφορικά με το ποσοστό επί των συνολικών πωλήσεων. Οι ευρωπαϊκές κατασκευαστικές εταιρείες έχουν την υψηλότερη δραστηριότητα σε διεθνή κλίμακα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι 5 μεγαλύτερες εταιρείες με πωλήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο εδρεύουν στην Ευρώπη.

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο εύρημα είναι η ανομοιογένεια που καταγράφηκε στην οικονομική απόδοση των κορυφαίων κατασκευαστικών εταιρειών το 2018. Ταυτόχρονα με την αύξηση των πωλήσεων και της κερδοφορίας, ανοδική τάση ακολούθησαν και οι δανειακές υποχρεώσεις. Παράλληλα, η απόδοση των εταιρειών αυτών στο χρηματιστήριο μειώθηκε. Η παγκόσμια οικονομία αναμένεται να σημειώσει άνοδο κατά 2,5-3% ετησίως, την περίοδο 2018-2022, ενώ ο κατασκευαστικός κλάδος, για την ίδια περίοδο, εκτιμάται ότι θα αυξήσει το μέγεθος της κερδοφορίας του σε ποσοστό 3,6% ετησίως.

Πρόσθετα πορίσματα της έκθεσης περιλαμβάνουν τους βασικούς οικονομικούς δείκτες των κατασκευαστικών εταιρειών και τις στρατηγικές που χρησιμοποιούν για να διαφοροποιηθούν σε μια αγορά η οποία εξακολουθεί να είναι έντονα ανταγωνιστική:

Οι κορυφαίες εταιρείες: Μεταξύ των 100 κορυφαίων εταιρειών, οι 74 σημείωσαν αύξηση στις πωλήσεις σε δολάρια ΗΠΑ, εκ των οποίων οι 45 παρουσιάζουν διψήφιες αυξήσεις. Από γεωγραφικής άποψης, οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες έχουν έδρα στην Κίνα (41% των συνολικών εσόδων), την Ευρώπη (26%), την Ιαπωνία (13%), τις ΗΠΑ (9%) και τη Νότια Κορέα (7%).

Η κεφαλαιοποίηση της αγοράς σε πτώση: Η συνολική χρηματιστηριακή αξία των 30 κορυφαίων κατασκευαστικών εταιρειών στο τέλος του 2018 μειώθηκε κατά 8% σε σχέση με το 2017. Η πτώση αυτή προκλήθηκε από τις ασταθείς συνθήκες αγορών κατά τη διάρκεια του έτους και μία μείωση στο τέταρτο τρίμηνο. Αυτό εξηγείται από την πρόθεση των επενδυτών να αποφύγουν τα ρίσκα λόγω φόβων για παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση και ανησυχίες σχετικά με τις εμπορικές αναταράξεις και την πολιτική αβεβαιότητα.

Διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου:

Πολλές εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου διαφοροποιούν το χαρτοφυλάκιο των υπηρεσιών τους για να επιτύχουν βιώσιμη ανάπτυξη και να αυξήσουν τα τυπικά στενά περιθώρια των κατασκευαστικών έργων. Οι μη κατασκευαστικές δραστηριότητες που εκτελούνται από τις κορυφαίες εταιρείες του κλάδου χαρακτηρίζονται από υψηλά λειτουργικά περιθώρια, ωστόσο η μεγαλύτερη διαφοροποίηση οδηγεί συνήθως σε υψηλότερο χρέος. Το 2018, οι 30 κορυφαίες εταιρείες κέρδισαν 21,7% των εσόδων τους από μη κατασκευαστικές δραστηριότητες.

Διεθνοποίηση: Οι δυνατότητες ανάπτυξης στο εξωτερικό εξακολουθούν να αποτελούν στρατηγική επιταγή των κατασκευαστικών ομίλων. Το 21% επί των συνολικών εσόδων των κορυφαίων κατασκευαστικών εταιρειών προέρχεται από δραστηριοποίησή τους εκτός της εγχώριας αγοράς, ενώ το εισόδημα από τη διεθνή παρουσία τους αντιπροσωπεύει το 36% των πωλήσεων. Από γεωγραφικής άποψης, οι ευρωπαϊκές (57%) και αμερικανικές (24%) κατασκευαστικές εταιρείες σημειώνουν την υψηλότερη δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο.

Ωστόσο, οι στρατηγικές διεθνοποίησης εισάγουν πρόσθετους κινδύνους λόγω των λειτουργικών δραστηριοτήτων τους, οι οποίοι δυνητικά μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τα παραδοσιακά στενά περιθώρια της κατασκευαστικής δραστηριότητας, καθώς και τη ρευστότητα της επιχείρησης. Αξίζει να σημειωθεί όμως ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιρειών που κατέγραψαν κερδοφορία λόγω πωλήσεων σε διεθνείς αγορές, παρουσίασαν χαμηλότερα έσοδα από αυτές που επικεντρώθηκαν στις εγχώριες αγορές.

ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ

Η ίδια έκθεση κάνει αναφορά και στη διαμόρφωση νέων τάσεων στον κλάδο. Παρόλο που η κατασκευαστική θεωρείται τα τελευταία 30 χρόνια ως μια παραδοσιακή βιομηχανία με αρκετά χαμηλή κερδοφορία παραγωγικότητας, τα τελευταία χρόνια έχουν αναδυθεί αρκετές τάσεις, οι οποίες πρόκειται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αγοράς:

Καινοτομία: Τα νέα υλικά, η τυποποίηση και η εφαρμογή ψηφιακών και προηγμένων τεχνολογιών αποτελούν παράγοντες που θα λειτουργήσουν καταλυτικά στη βιομηχανία.

Ανταγωνιστικές δυναμικές και βελτίωση του περιθωρίου: Είναι απαραίτητο για τους επιχειρηματίες του κλάδου να είναι προετοιμασμένοι για τη διαχείριση των διαδικασιών και της λειτουργίας και να προχωρήσουν σε εκβιομηχάνιση της κατασκευαστικής δραστηριότητας προκειμένου να επιβιώσουν σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Διεθνοποίηση: Οι επιχειρήσεις που είναι σε θέση να προσαρμόσουν τα τοπικά επιχειρηματικά τους μοντέλα σε νέες αγορές και περιβάλλοντα προβλέπεται να είναι και αυτές που θα ηγηθούν έναντι του ανταγωνισμού.

Συμμόρφωση, ρύθμιση και διαφάνεια: Υπογραμμίζεται η επιτακτική ανάγκη για την ενίσχυση των πρακτικών συμμόρφωσης εντός του κλάδου, αναδιαμόρφωσης των συμβάσεων και της νομοθεσίας και αύξησης της διαφάνειας σε όλους τους τομείς.

Βιωσιμότητα: Η βιωσιμότητα καθίσταται απαίτηση και οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι σε θέση να επιφέρουν βελτιώσεις με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.