Τι συμβαίνει στα αιολικά πάρκα όταν τελειώσει η διάρκεια ζωής τους;

Πληροφορίες, αξιοποιώντας το παράδειγμα της ΔΕΗΑΝ, δημοσίευεσε η ΕΛΕΤΑΕΝ με αφορμή ερωτήματα σχετικά με το τι συμβαίνει με τα αιολικά πάρκα όταν τελειώνει η διάρκεια ζωής τους.

Αναλυτικά:

H παραγωγή της αιολικής ενέργειας υπόκειται σε όλες τις διατάξεις της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων σχετικά με την αποκατάσταση του χώρου όπου εγκαθίστανται και τη διαχείριση των υλικών που απομένουν μετά τη λειτουργία τους.

Επιπλέον, η ειδική ενεργειακή νομοθεσία και το χωροταξικό πλαίσιο για τις Α.Π.Ε. περιέχει πρόσθετες διατάξεις για τη διασφάλιση των υποχρεώσεων αυτών. Η ουσία των διατάξεων αυτών ενσωματώνεται και στους όρους της περιβαλλοντικής άδειας των αιολικών πάρκων.

Συγκεκριμένα, εφόσον παύσει η λειτουργία ενός αιολικού πάρκου επειδή θα έχει ολοκληρωθεί η διάρκεια ζωής του, ο εξοπλισμός πρέπει να αποξηλωθεί και να τύχει κατάλληλης διαχείρισης και ο χώρος να αποκατασταθεί.

Συνήθως, στον ίδιο χώρο θα εγκατασταθούν νέες ανεμογεννήτριες, πιο σύγχρονες και πιο παραγωγικές, ώστε η παραγωγή καθαρής ενέργειας να συνεχιστεί με αξιοποίηση των ήδη υφιστάμενων υποδομών (π.χ. δίκτυο).

Τα υλικά των παλαιών ανεμογεννητριών θα τα ανακυκλώσουν ή θα τα διαχειριστούν εξειδικευμένες εταιρείες που είναι διαπιστευμένες για αυτό το σκοπό σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα υλικά των θεμελίων, ο πυλώνας, τα υπόλοιπα συστήματα των ανεμογεννητριών και τα πτερύγια.

Παράλληλα, τα θεμέλια των παλαιών ανεμογεννητριών καταστρέφονται, ανασύρονται και το έδαφος αποκαθίσταται στην πρότερη κατάστασή του. Στις ακόλουθες φωτογραφίες φαίνεται ένα τέτοιο παράδειγμα από το αιολικό πάρκο της ΔΕΗ Ανανεώσιμες στα Ψαρά.

Τα Ψαρά δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Ξεκινώντας από το 2018, η ΔΕΗ Ανανεώσιμες Α.Ε. – που εύλογα είναι η επιχείρηση με τα παλαιότερα αιολικά πάρκα – προχώρησε σε πλήρη ανακατασκευή (repowering) δέκα παλαιών αιολικών πάρκων, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται σε μη διασυνδεδεμένα νησιά.

Η ανακατασκευή πραγματοποιήθηκε με πλήρη σεβασμό προς το περιβάλλον και έγινε τόσο αποκατάσταση των εδαφών εγκατάστασης των ανεμογεννητριών που αποξηλώθηκαν όσο και η προβλεπόμενη ανακύκλωση αυτών.

Οι παλαιές ανεμογεννήτριες ήταν ισχύος 55 kW ως 225 kW και είχαν εγκατασταθεί μεταξύ των τελών της δεκαετίας του 1980 και των αρχών της δεκαετίας του 1990. Ήδη στη θέση 62 παλαιών ανεμογεννητριών, τοποθετήθηκαν 15 νέες και συνολικά πρόκειται να εγκατασταθούν 22 νέες ανεμογεννήτριες.

Για την ανακύκλωση και τη διαχείριση των υλικών των παλαιών ανεμογεννητριών μπορεί να βρεθούν περισσότερες πληροφορίες στην ανάλυση του σχετικού μύθου της έκδοσης ask4wind.

Ιδιαίτερη πρόκληση αποτελούν τα πτερύγια που είναι κατασκευασμένα από σύνθετα υλικά, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα σκάφη. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές ανακύκλωσης και διαχείρισής τους.

Ένα συνηθισμένο παράδειγμα στην Ελλάδα, είναι η παραλαβή τους από την όποια διαπιστευμένη εταιρεία διαχείρισης, η κοπή τους σε ειδικά αδειοδοτημένα εργοστάσια και η ενεργειακή αξιοποίηση των υλικών σύμφωνα με τη νομοθεσία (π.χ. στην τσιμεντοβιομηχανία).

Δείτε την παρουσίαση με τίτλο «Ανακατασκευή αιολικών πάρκων και αποκατάσταση εδάφους: η περίπτωση της ΔΕΗ Ανανεώσιμες»

Για περισσότερες αλήθειες πίσω από τους μύθους για την αιολική ενέργεια επισκεφθείτε το www.ask4wind.gr