Τα δύο ξεχασμένα έργα για τα ΚΤΕΛ Ελαιώνα και τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό Αθηνών

Μία πόλη, δύο όψεις. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να πει κάποιος για την Αθήνα βλέποντας τις συγκοινωνιακές της υποδομές. Από τη μία πλευρά βλέπουμε ένα ικανοποιητικό λιμάνι, ένα εξαιρετικό Αεροδρόμιο, ένα σχετικά ικανοποιητικό δίκτυο αστικών μέσων μεταφοράς.

Από την άλλη έχουμε δύο μεγάλες ελλείψεις που εδώ και δεκαετίες καταγράφονται αλλά η κατάσταση τους παραμένει κακή. Τόσο ο Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός της πόλης όσο και ο Τερματικός Σταθμός (δύο διαθέτει η πόλη) των ΚΤΕΛ είναι τα δύο πολύ αδύναμα σημεία της πρωτεύουσας της χώρας που χρειάζονται αναβάθμιση με νέες εγκαταστάσεις.

Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός Αθηνών

Στην περίπτωση του τρένου ακόμα και η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ δεν φάνηκε να φέρνει στην επιφάνεια νέα σχέδια για την αλλαγή της εικόνας του Κεντρικού Σταθμού της Αθήνας.  Ο “Σταθμός Λαρίσης” όπως έχει επικρατήσει να λέγεται αλλά στην πραγματικότητα ο ΚΣΣ Αθήνας όπως θα έπρεπε να λέγεται έχει ένα πολύ κακό πρόσωπο.

Ο Κεντρικός Σταθμός συνδέεται με το Σταθμό Μετρό “Σταθμός Λαρίσης”, που όμως δεν ενώνονται μεταξύ τους με απευθείας υπόγεια σύνδεση (πρόκειται να γίνει με την εργολαβία για τη Β`φάση που προετοιμάζεται από την ΕΡΓΟΣΕ αυτή την εποχή), ενώ υπάρχει η απίθανη αστοχία η έξοδος του Μετρό προς το Σιδηροδρομικό Σταθμό να μην διαθέτει κυλιόμενες κλίμακες ανόδου-καθόδου, σε ένα σταθμό όπου ένας στους δύο επιβάτες έχει μαζί του αποσκευές.

Από τη μία έχουμε αναβαθμισμένες αποβάθρες στην δυτική πλευρά του σταθμού και έργα που προγραμματίζει η ΕΡΓΟΣΕ για την αναβάθμιση και των υπόλοιπων αποβαθρών  που βελτιώνει την εικόνα. Από την άλλη όμως έχουμε τη λειτουργία ενός τελείως ακατάλληλου κτιρίου που δεν αρμόζει στον κεντρικό σταθμό μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.

Αν και έχουν ξεκινήσει από το 2000 πολλές προτάσεις για την παραχώρηση του Σταθμού και την Αξιοποίηση του εμπορικά στα πρότυπα αντίστοιχων σταθμών της Ευρώπης, μέχρι τώρα δεν έχει προχωρήσει τίποτα και το όπως φαίνεται και στο κοντινό μέλλον δεν φαίνεται να προχωρά κάποια συγκεκριμένη πρόταση.

Στην περίπτωση του Κεντρικού Σταθμού της Αθήνας, εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια είχαν παρουσιαστεί σχέδια για την μετατροπή του σε …”Ελευθέριο Βενιζέλο” (αναφερόμαστε στο αεροδρομιο), δηλαδή ένα μεγάλο τερματικό σταθμό, ένα συγκοινωνιακό hub με πολλαπλές εμπορικές χρήσεις αλλά όλες έπεσαν στο κενό, μεταξύ των οποίων και προτάσεις για υλοποίηση με παραχώρησης.

Το βέβαιο είναι ότι θα μπορούσε να υπάρξει μία μεγάλη αναβάθμιση και της ευρύτερης σήμερα υποβαθμισμένης περιοχής που μαζί με ένα νέο σύγχρονο σταθμό θα προσέλκυε πολλές νέες εμπορικές χρήσεις.

Η περίπτωση του ΚΤΕΛ Ελαιώνα

Εδώ έχουμε ακόμα μία περίπτωση αιώνιας μακέτας καθώς τα σχέδια έχουν ξεκινήσει πριν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Μιλάμε για την κατασκευή ενός νέου Σύγχρονου Τερματικού Σταθμού ΚΤΕΛ στην περιοχή του Ελαιώνα. Σύμφωνα με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, ο σταθμός του Ελαιώνα θα αντικαταστήσει τους σημερινούς τερματικούς σταθμούς του Κηφισού και της Λιοσίων. Επίσης εκεί θα μεταφερθεί η αφετηρία των λεωφορείων της Δυτικής Αττικής, του ΚΤΕΛ Αττικής από το Θησείο και οι διεθνείς λεωφορειακές γραμμές που βρίσκονται διάσπαρτες στο Μεταξουργείο.

Η κατάσταση των σημερινών τερματικών σταθμών είναι επιεικώς απαράδεκτη με συνθήκες που θυμίζουν άλλες, όχι Ευρωπαϊκές πόλεις, δίχως πρόσβαση στο δίκτυο συγκοινωνιών της χώρας που στην ουσία αποδυναμώνει το έργο τους. Το παράδοξο είναι ότι σε επίπεδο οχημάτων η κατάσταση είναι εξαιρετική.

Πολλές φορές στο παρελθόν έχουν εξαγγελθεί σχέδια, όμως τελικά μέχρι σήμερα το αποτέλεσμα παραμένει μόνο θεωρητικό. Τα τελευταία  χρόνια γίνεται και πάλι κουβέντα για μία πιθανή χρηματοδότηση μέσω παραχώρησης, όμως και πάλι δεν φαίνεται κάτι στον ορίζοντα.

Τώρα όμως με την εκ νέου ενεργοποίηση του σχεδίου της Διπλής Ανάπλασης είναι μία μεγάλη ευκαιρία το έργο της μεταφοράς των ΚΤΕΛ σε ένα τερματικό σταθμό αντάξιο της πρωτεύουσας που θα συνδέεται και με το δίκτυο Μετρό.

Οι δύο τερματικοί ΚΤΕΛ, είναι πολύ μακριά από σταθμούς Μετρό και δεν υπάρχει κανένας τρόπος πλην των ταξί για να συνεχίσει κάποιος το ταξίδι του προς τον τελικό του προορισμό, πράγμα μάλλον πρωτοφανές για το μέγεθος της πόλης και τις ανάγκες που εξυπηρετεί.

Οι δύο μεγάλες συγκοινωνιακές πύλες της πρωτεύουσας προς το παρόν παραμένουν σε μία όχι και τόσο κολακευτική κατάσταση ενώ την ίδια ώρα η Αθήνα ετοιμάζει φιλόδοξα σχέδια που θα ανεβάσουν το προφίλ της πόλης. Αυτό το κοντράστ ίσως είναι ώρα να αλλάξει.