Σιδηρόδρομος: Σκέψεις για νέα προσέγγιση και αναβάθμιση του τμήματος Ρίο – Πάτρα μετά τα απανωτά όχι της Κομισιόν

Σε πρόταση για αναβάθμιση της υφιστάμενης γραμμής για τις ανάγκες του Προαστιακού Σιδηροδρόμου αντί της υπογειοποίησης των 5,2 χλμ προχώρησε ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ, Παναγιώτης Τερεζάκης μιλώντας στην εφημερίδα Πελοπόννησος

Ουσιαστικά αυτό που προτείνει είναι να εξεταστεί μια εναλλακτική λύση μετά από τις συνεχόμενες απορρίψεις για τη χρηματοδότηση του έργου της υπογειοποίησης που ξεπερνά σε κόστος τα 500 εκατ. ευρώ.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής του ΟΣΕ μετά από αυτό θα πρέπει να παρουσιαστεί μια διαφορετική προσέγγιση η οποία να τύχει καλύτερης τύχης και να έχει ως αποτέλεσμα την έλευση του σύγχρονου τρένου στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, την Πάτρα.

Όπως είπε υπάρχει ένας εναλλακτικός σχεδιασμός για την αναβάθμιση της υφιστάμενης μετρικής γραμμής σε κανονική με συστήματα και ηλεκτροκίνηση με το κόστος να μειώνεται σε 300-350 εκατ. ευρώ.

Με το πλάνο αυτό αναβαθμίζεται ο Προαστιακός της πόλης ενώ θα μπορέσουν να γίνουν, εφόσον η γραμμή θα είναι κανονική, και υπεραστικά δρομολόγια και να ανοίξει και ο δρόμος για εμπορευματικά δρομολόγια.

Μιλώντας ο κ.Τερεζάκης ανέφερε πως θα μπορεί να γίνει και ένας τερματικός σταθμός στον Άγιο Διονύσιο που θα φτάνει και πέρα από την Πάτρα μέχρι την Κάτω Αχαΐα.

Αντίδραση από το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας

Στα παραπάνω νέα είχαμε όμως και αντίδραση του ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας σχετικά με την αλλαγή πλεύσης και την επιλογή αναβάθμισης αντί υπογειοποίησης.

Όπως αναφέρεται στο σχετικό δελτίο τύπου “Οι πρόσφατες δηλώσεις του Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ, κ. Τερεζάκη, για την πορεία του έργου της υπογειοποίησης της νέας διπλής ηλεκτροκίνητης σιδηροδρομικής γραμμής Ρίου – Νότιου Λιμένα Πάτρας, προκαλούν έντονο προβληματισμό και εύλογη ανησυχία στους πολίτες και τους φορείς της Δυτικής Ελλάδας. Οι δηλώσεις αυτές δεν αποτελούν απλώς τεχνική προσέγγιση. Συνιστούν ουσιαστική ανατροπή των δημοσίως διατυπωμένων δεσμεύσεων του ίδιου του Πρωθυπουργού και αρμόδιων Υπουργών για την υλοποίηση ενός στρατηγικής σημασίας έργου.

Η επιχειρούμενη αντικατάσταση της υπογειοποίησης των 5,2 χλμ με την αναβάθμιση της υφιστάμενης γραμμής του Προαστιακού, συνιστά όχι μόνον τεχνική υποβάθμιση αλλά και πολιτική υπαναχώρηση. Η πόλη της Πάτρας και συνολικά η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, στερούνται εδώ και δύο δεκαετίες μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής σύνδεσης, με τεράστιες επιπτώσεις στην τοπική οικονομία, τη βιώσιμη κινητικότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής”.

Στη συνέχεια εκφράζεται η αντίθεση με την νέα αυτή πρόταση και εν κατακλείδι αναφέρεται πως “Η ολοκληρωμένη σιδηροδρομική διασύνδεση Ρίου – Πάτρας – Πύργου – Ολυμπίας αποτελεί στρατηγικό αναπτυξιακό άξονα, και πρέπει να ενταχθεί σε έναν ενιαίο, ιεραρχημένο, μακρόπνοο σχεδιασμό που θα απαντά στις πραγματικές ανάγκες της περιοχής – και όχι σε αποσπασματικές, αποδυναμωμένες λύσεις”.

Οι απορρίψεις και η διεκδίκηση

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δύο αιτήματα από τη χώρα μας για χρηματοδότηση της υπογειοποίησης της γραμμής Ρίο-Νέος Λιμένας Πάτρας κόστους άνω του μισού δις. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Τα αιτήματα πραγματοποιήθηκαν στο χρηματοδοτικό εργαλείο Συνδέοντας την Ευρώπη (CEF) τόσο στην πρώτη του φάση όσο και στη δεύτερη (CEF I & CEF II). Αμφότερα τα αιτήματα χρηματοδότησης απορρίφθηκαν.

Από την πλευρά του ο Δήμος Πατρέων και το ΤΕΕ Δυτικής Ελλάδας παραμένουν σταθερά υπέρ της λύσης της υπογειοποίησης εδώ και αρκετά χρόνια, με την περιοχή όμως να παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα τοπικό μετρικό δίκτυο που καλύπτει μόνο τις ανάγκες της πόλης και εκτός του εθνικού σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, την εκτέλεση επιβατικών και εμπορευματικών δρομολογίων.

Ειδικότερα για το τελευταία επηρεάζεται τόσο η ΒΙΠΕ Πάτρας, μια από τις μεγαλύτερες της χώρας και το λιμάνι της που επίσης δεν συνδέεται με το εθνικό δίκτυο.