Πως σχηματοποιείται η “δεξαμενή” με τα μεγάλα έργα νέας γενιάς

Με έργα που έχουν συζητηθεί κατά το παρελθόν αλλά δεν έχουν μετουσιωθεί σε πράξη προχωρά και γεμίζει η δεξαμενή των νέων project στην χώρα μας από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Τα περισσότερα από αυτά είναι σιδηροδρομικά ενώ και τα οδικά έργα φαίνεται ότι είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά στη λίστα αυτή.

Στο πεδίο των παραχωρήσεων δεν φαίνεται να υπάρχει μεγάλη κινητικότητα εκτός από τα δύο έργα για το βόρειο τμήμα του Ε65, Τρίκαλα-Εγνατία και το δυτικό τμήμα της Ολυμπίας Οδού Πάτρα-Πύργος. Ωστόσο προετοιμάζεται ο ΒΟΑΚ, που θα είναι και το μεγαλύτερο έργο παραχώρησης για την τρέχουσα δεκαετία. Ο διαγωνισμός, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις θα ενεργοποιηθεί το 2021 αφού έχουν ωριμάσει οι σχετικές μελέτες.

Παραμένοντας στο πεδίο των οδικών έργων, περνάμε στα ΣΔΙΤ, όπου προετοιμάζεται να περάσει από τη διυπουργική επιτροπή το μεγάλο έργο της Θεσσαλονίκης για τον νέο υπέργειο άξονα στο ανατολικό τμήμα της Περιφερειακής οδού της πόλης που έχει ονομαστεί “fly-over”. Σύμφωνα με προβλέψεις κυβερνητικών στελεχών, το έργο θα προκηρυχθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.

Με ενδιαφέρον περιμένουμε και την προετοιμασία του νέου διαγωνισμού για τις επεκτάσεις της Αττικής Οδού που περιλαμβάνει και την συντήρηση-εκμετάλλευση του υφιστάμενου αυτοκινητόδρομου. Όπως φαίνεται προκρίνεται η σύνδεση με τη Ραφήνα, η επέκταση της Λ.Κύμης, η αστική σήραγγα Κατεχάκη-Βουλιαγμένης και πιθανόν η σήραγγα που θα ενώσει την Αργυρούπολη με το Κορωπί. Ωστόσο δεν είναι ένας διαγωνισμός που πρόκειται να δούμε σύντομα.

Επίσης στο υπουργείο ΥΠΟΜΕ υπάρχουν και κάποια άλλα οδικά έργα που προετοιμάζονται, όπως η Παράκαμψη Χαλκίδας.

Στα σιδηροδρομικά έργα έχουμε μία μεγάλη ενεργοποίηση σε πολλά έργα. Όπως ανακοίνωσε η ΔΕΚΟ του Υποδομών, ΕΡΓΟΣΕ, τα έργα χωρίστηκαν σε εκείνα που θα προχωρήσουν μέσω ανταγωνιστικού διαλόγου και εκείνα που θα προχωρήσουν μέσω ΕΣΠΑ.

Στην πρώτη κατηγορία μπήκαν μεγάλα οραματικά έργα όπως η νέα γραμμή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Ξάνθη, το Ρίο-Πάτρα, οι επεκτάσεις του Προαστιακού της Αθήνας προς Ραφήνα και Λαύριο και η γραμμή Αλεξανδρούπολη-Ορμένιο.

Στη δεύτερη κατηγορία βλέπουμε “γνωστά” έργα όπως η εργολαβία ολοκλήρωσης του τμήματος Αίγιο-Ρίο, η Β`φάση του σταθμού της Αθήνας και η ηλεκτροκίνηση στα τμήματα Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας, Κιάτο-Αίγιο και Λάρισα-Βόλος.

Αυτό που ακόμα δεν βλέπουμε να έχει σχηματοποιηθεί είναι το αύριο στο Μετρό Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Στην Αθήνα πέρα από την πολύκροτη υπόθεση του πρώτου τμήματος της Γραμμής 4, έχουμε σε πιο ώριμο στάδιο την επέκταση της Γραμμής 2 προς Ίλιον, την υπογειοποίηση της Γραμμής 1 στο τμήμα Φάληρο-Πειραιάς ενώ πρόσφατα μπήκαν στην ατζέντα οι επεκτασεις προς Γλυφάδα (Γραμμή 2) και Συγγρού μέχρι το ΚΠΙΣΝ (αναζητείται η πατρότητα της Γραμμής).

Στη Θεσσαλονίκη τα πράγματα είναι λίγο-πολύ ξεκαθαρισμένα. Έχουμε την επέκταση προς τα δυτικά της πόλης και την επέκταση προς το Αεροδρόμιο. Εδώ περιμένουμε με ενδιαφέρον και μελλοντικές επεκτάσεις σε νέα σημεία που Μητροπολιτικού Συγκροτήματος της πόλης.

Εκτός ατζέντας μένουν ως φαίνεται τα έργα για τον άξονα Ελευσίνα-Υλίκη λόγω εμπλοκής με διπλανούς σε αυτόν αυτοκινητόδρομους και το Ιωάννινα-Κακαβιά, η βόρεια επέκταση της Ιόνιας Οδού λόγω χρηματοδότησης.