Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις στις βασικές υποδομές της χώρας;

Αν ξεκινήσουμε μία σοβαρή κουβέντα για τις βασικές υποδομές της χώρας και τις ελλείψεις που έχει σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες θα κάνουμε πολύ ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις.

Σήμερα έχουμε μία σαφή εικόνα στο τι έχουμε, τι ετοιμάζουμε και τι πρέπει να γίνει στο μέλλον για να ενδυναμωθεί η ισχύς της χώρας μας. Οι βασικές υποδομές μίας ανεπτυγμένης χώρας διαθέτουν ικανές βασικές υποδομές για τους κατοίκους τους.

Ενέργεια, ολοκληρωμένα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης και αστικές δημόσιες εγκαταστάσεις για τον πληθυσμό: σχολεία (όλων των βαθμίδων), νοσοκομεία (όλων των βαθμίδων επίσης), δημόσια κτίρια διοίκησης και άλλων ασχολιών.

Ένα πρώτο αγκάθι που συναντούμε εδώ είναι η ενέργεια. Μπορεί η χώρα μας λόγω της κρίσης να παρουσιάζει επάρκεια στην κατανάλωση ηλεκτρισμού όμως υπάρχουν σοβαρά θέματα. Το σημαντικότερο είναι η πηγή της παραγωγής που σήμερα κατά μεγάλο ποσοστό βασίζεται σε «βρώμικες» ύλες όπως το πετρέλαιο και ο λιγνίτης και όλα τα συνεπακόλουθα που φέρνουν. Οι ΑΠΕ αν και η Ελλάδα διαθέτει άφθονα βουνά, θάλασσες και ηλιοφάνεια παραμένουν σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Η περίπτωση της Κρήτης άλλωστε είναι χαρακτηριστική, μέχρις ώτου να ολοκληρωθεί η διπλή της σύνδεση με Πελοπόννησο και Αττική, θα κληθούμε να πληρώνουμε αρκετά χρήματα για τα εργοστάσια του νησιού. Ανακουφιστικό είναι το γεγονός της ολοκλήρωσης φέτος της σύνδεσης με την Πελοπόννησο.

Στις υπόλοιπες υποδομές αυτής της κατηγορίας μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ένα μέτριο επίπεδο με ανάγκη εκσυγχρονισμού σε επί μέρους υποδομές (καλύτερα σχολεία, ευπρεπείς σωφρονιστικά ιδρύματα ή νοσοκομεία, κ.α).

Στις υποδομές συγκοινωνιών-μεταφορών έχουμε μία πιο μεικτή εικόνα. Οι βασικές οδικές αρτηρίες με αυτοκινητόδρομους από το 2017 είναι ολοκληρωμένες. Τα λιμάνια της χώρας με εξαιρέσεις είναι σχετικά ικανοποιητικά με ανάγκη επί μέρους εκσυγχρονισμού που πραγματοποιείται.

Τα αεροδρόμια της χώρας με αιχμή του δόρατος το Ελ.Βενιζέλος έχουν επίσης μία καλή εικόνα. Ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα αναβάθμισης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων που έχει η Fraport ενώ προχωρά η ανάπτυξη του νέου Αεροδρομίου στο Καστέλι Κρήτης από την ΤΕΡΝΑ . Και εδώ η κατάσταση χαρακτηρίζεται ικανοποιητική.

Στις αστικές μεταφορές Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν δρομολογηθεί μεγάλα έργα με την Αθήνα να διαθέτει αξιόλογο πλέον δίκτυο Μετρό, να αναπτύσσει δίκτυο Τραμ και Προαστιακού. Φυσικά χρειάζονται νέα έργα όπως η Γραμμή 4 και οι επεκτάσεις των γραμμών 1 και 2, επεκτάσεις του Τραμ προς Πειραιά και Πατήσια κ.α. Η Θεσσαλονίκη αναπτύσσει δίκτυο Μετρό που θα καλύψει την πόλη από το 20203 ενώ στο μέλλον ίσως δούμε και ένα μικρό δίκτυο Τραμ.

Σε πιο χαμηλό επίπεδο βλέπουμε τον Σιδηρόδρομο. Είναι απορίας άξιο πως σαν χώρα αφήσαμε να κατρακυλήσει τόσο πολύ ένα μέσο που στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα αγαπητό. Μόλις πριν από ένα έτος η Ελλάδα απέκτησε ηλεκτροκίνηση από τον Πειραιά μέχρι τη Θεσσαλονίκη, όταν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν ηλεκτροκίνηση από τη δεκαετία του 1970 και 80`. Επόμενος στόχος είναι να φτάσει το τρένο μέχρι την Πάτρα, να ηλεκτροδοτηθούν οι γραμμές της Θεσσαλίας κ.α.

Ωστόσο το δίκτυο δεν έχει κάποια σύνδεση με την Δυτική και Κεντρική Στερεά, την Ήπειρο, την Δυτική, Κεντρική και Νότια Πελοπόννησο. Αυτή η υστέρηση οφείλεται σε λάθη του παρελθόντος που δεν επέτρεψαν τη δημιουργία ενός ισορροπημένου γεωγραφικά δικτύου στη χώρα.

Εδώ εντοπίζεται μεγαλύτερη ανάγκη για μεγάλα έργα υποδομών για την σύνδεση περισσότερων περιοχών της χώρας με ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο. Ανάγκη επίσης υπάρχει για σύνδεση του δικτύου με όσο το δυνατόν περισσότερα λιμάνια και αεροδρόμια της χώρας δημιουργώντας ένα μεγάλο συγκοινωνιακό ιστό.

Σημαντικό επίσης είναι να δούμε το πως χρηματοδοτούμε όλα αυτά τα έργα. Μέσω ΕΣΠΑ, Ταμείου Ανάκαμψης, ΣΔΙΤ αλλά και νέων μορφών όπως οι unsolicited proposals μπορούμε να υλοποιήσουμε έργα που έχει ανάγκη η χώρα και να δούμε τις υποδομές να προοδεύουν. Ακόμα, σημαντικό είναι να δούμε το θέμα της συντήρησης των έργων, ένας τομέας που η Ελλάδα υστερεί.