Περιστέρης: Πάνω από 8 δισ. ευρώ οι απαραίτητες επενδύσεις σε ΑΠΕ και αποθήκευση ενέργειας την επόμενη πενταετία

Το στίγμα για το που πρέπει να επικεντρωθεί η μεγάλη εθνική προσπάθεια για τη διείσδυση της αιολικής ενέργειας και εν γένει των ΑΠΕ αλλά και τις προσδοκίες που γεννιούνται στον ταχέως εξελισσόμενο κλάδο της Ενέργειας, έδωσαν ο Πρόεδρος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Γιώργος Περιστέρης -υπό την ιδιότητα του Προέδρου του Ελληνικού Συνδέσμου Παραγωγών από ΑΠΕ- και η Διοίκηση της ΕΛΕΤΑΕΝ στα πλαίσια εκδήλωσης που συνδιοργάνωσαν για τους δημοσιογράφους, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αιολικής Ενέργειας, η οποία εορτάζεται στις 15 Ιουνίου.

Κοινός παρονομαστής των όσων ακούστηκαν ήταν η απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών και η πάταξη της γραφειοκρατίας, παράγοντες που λειτουργούν αποτρεπτικά στις νέες επενδύσεις και προκαλούν σημαντική βραδυπορία στη σύγκλιση των στόχων της χώρας όσον αφορά τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή.

Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους: ο στόχος για το 2020 σχετικά με την εγκατεστημένη ισχύ των αιολικών έχει χαθεί εδώ και καιρό, δεδομένου ότι ανέρχεται σε 7,5 GW έναντι της τρέχουσας ισχύος που δεν ξεπερνά τα 3 GW.

Η απόκλιση από τους εθνικούς στόχους αντανακλάται ευκρινώς και σε επίπεδο ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και υδροηλεκτρικά· ενώ το 2020 πρέπει ως χώρα να καλύπτουμε το 40% της ηλεκτροπαραγωγής από Ανανεώσιμες, το 2018 η συμμετοχή τους δεν ξεπέρασε το 27%.

Αυτό βέβαια εξηγείται αν σκεφτεί κανείς πόσο αργός είναι ο ρυθμός ένταξης των νέων πάρκων στο σύστημα, με δεδομένο πως η ολοκλήρωση των ατελείωτων αδειοδοτήσεων από δεκάδες εμπλεκόμενες υπηρεσίες, απαιτεί 8-12 χρόνια, ενώ κατά περιπτώσεις έχει πλησιάσει τις δύο δεκαετίες(!). Επακόλουθο αυτής της ανορθολογικής κατάστασης είναι η συσσώρευση αιτήσεων χιλιάδων MW. 

Ο κος Περιστέρης κατά την τοποθέτησή του ανέφερε πως αν και τα πράγματα βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο για τις ΑΠΕ, μένουν να γίνουν ακόμη πολλά. Όπως εξήγησε, η γραφειοκρατία και η δεισιδαιμονία είναι ακόμη «τερατώδεις» και οι αδειοδοτήσεις υπερβολικά χρονοβόρες, λειτουργώντας τελικά εξόχως επιβαρυντικά σε επενδύσεις με ισχυρά κοινωνικο-οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα στοχοποίησης είναι τα αιολικά πάρκα στα οποία αποδίδεται πληθώρα κινδύνων, από επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία  μέχρι τη διατάραξη των τοπικών οικοσυστημάτων, η οποία ωστόσο όχι μόνο δεν ευσταθεί αλλά τελικά προωθεί μια λογική η οποία συμπαρατάσσεται με τη διατήρηση του ενεργειακού status quo με τα ορυκτά καύσιμα στην ηλεκτροπαραγωγή, όπως το ακριβό, εισαγόμενο μαζούτ.

Σχολίασε πως για την ώρα, η αιολική ενέργεια αποτελεί την «ατμομηχανή» της διείσδυσης των ΑΠΕ στο εγχώριο ενεργειακό σύστημα, υπογραμμίζοντας ότι το ύψος των απαραίτητων επενδύσεων σε Ανανεώσιμες και Αποθήκευση την επόμενη πενταετία ξεπερνά τα 8 δισ. ευρώ, δημιουργώντας προοπτικές αύξησης του ΑΕΠ κατά 1,5% σε ετήσια βάση.

Χαρακτήρισε ανεξήγητη τη στάση της Πολιτείας όσον αφορά την αποθήκευση ενέργειας ενώ αναφορικά με τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, είπε ότι πλέον η τεχνολογία έχει προοδεύσει πολύ δίνοντας νέες και πολύ οικονομικότερες λύσεις όσον αφορά την ανάπτυξή τους. Σε αυτή τη βάση, εξέφρασε την προσδοκία να μην υπάρξουν μεγάλες καθυστερήσεις στη διαμόρφωση του σχετικού θεσμικού πλαισίου.

Ο Πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, κος Παναγιώτης Λαδακάκος κωδικοποίησε τις θέσεις της Ένωσης σε δύο ενθαρρυντικά και δύο ανησυχητικά σημεία. Ως πρώτο ενθαρρυντικό δεδομένο ανέφερε ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η συζήτηση για τον τρόπο ηλεκτροπαραγωγής έχει πλέον λήξει με τις ΑΠΕ να έχουν επικρατήσει αδιαμφισβήτητα ενώ ως δεύτερο πρόσθεσε τη δραματική υποχώρηση των κοστών που καθιστούν τις ΑΠΕ ευθέως ανταγωνιστικές με τα ορυκτά καύσιμα, λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων που το επιτρέπουν.

Στον αντίποδα, επισήμανε πως παρά τους φιλόδοξους στόχους που περιγράφονται και στο ΕΣΕΚ, εξακολουθεί να υπάρχει εφησυχασμός από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για το πώς αυτοί θα υλοποιηθούν ενώ ως δεύτερη ανησυχία ανέδειξε τη χαμηλή προσφορά έργων, απόρροια του αδειοδοτικού «λαβυρίνθου» ο οποίος αποθαρρύνει τους υποψήφιους επενδυτές.

Σε αυτό το πλαίσιο, έφερε ως παράδειγμα τον επερχόμενο διαγωνισμό της ΡΑΕ τον Ιούλιο, λέγοντας  πως για 12 έργα που αντιστοιχούν σε 261 MW (σε διαγωνισμό  300 MW), θα αποδοθούν εν τέλει 181 MW, ελλείψει ικανού όγκου προσφοράς έργων. 

Συνολικά, αυτό που τονίστηκε τόσο από μεριάς ΕΛΕΤΑΕΝ, όσο και ΕΣΗΑΠΕ, είναι η επιδίωξη μιας στενότερης και ουσιαστικότερης συνεργασίας με τις κυβερνήσεις, η οποία να συνοδεύεται με διάθεση για ευελιξία στην αντιμετώπιση των προκλήσεων ενός κλάδου που εξελίσσεται ραγδαία και δημιουργεί την ανάγκη για οξυμένα θεσμικά αντανακλαστικά. Ειδική αναφορά έγινε και στην πρόνοια που πρέπει να ληφθεί για τα πολύ μεγάλα έργα που δεν «χωράνε» στους διαγωνισμούς της ΡΑΕ, προτείνοντας μία κατά περίπτωση τιμολογιακή αντιμετώπιση σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού.

 Φίλιππος Παναγόπουλος-ypodomes.com