Παρέμβαση Καλογιάννη για τα στοιχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους Αυτοκινητόδρομους

Παρέμβαση έκανε ο Σταύρος Καλογιάννης, πρώην αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης και Υποδομών σε σχέση με τα στοιχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους Ελληνικούς Αυτοκινητόδρομους. Συγκεκριμένα αναφέρει τα παρακάτω:

Σ​​χετικά με την πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ) για τις ΣΔΙΤ και τη σχετική ανακοίνωση του υπ. Υποδομών, επισημαίνονται τα εξής:

1. Η έκθεση απευθύνεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έχει απαντήσει σε όλα τα θέματα που θίγει το ΕΕΣ. Οι απαντήσεις της μάλιστα επισυνάπτονται στην έκθεση. Στο υπ. Υποδομών δεν το κατάλαβαν, απλούστατα διότι δεν τη διάβασαν!

2. Με τους 5 μεγάλους αυτοκινητοδρόμους (Ολυμπία Οδός, Ιόνια, άξονας Κεντρικής Ελλάδος (Ε65), άξονας Μαλιακός – Κλειδί, Μορέας) εκσυγχρονίζεται η υποδομή της χώρας και αναβαθμίζεται ουσιαστικά η οδική ασφάλεια, «παρά τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα από το 2009», όπως τονίζει η Επιτροπή.

3. Οι συμβάσεις παραχώρησης ξεκίνησαν το 2001, «ωρίμασαν» την περίοδο 2004-2007 και κυρώθηκαν από το Κοινοβούλιο το 2007-2008, επί κυβερνήσεων Ν.Δ. υπό τον κ. Καραμανλή. Τις υπερψήφισε, ορθώς, και το ΠΑΣΟΚ. Τα έργα ξεκίνησαν να κατασκευάζονται έναν χρόνο αργότερα.

4. Ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε, πολεμούσε λυσσαλέα τις συμβάσεις παραχώρησης, λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων. Επί της ουσίας ουδεμία εναλλακτική πρόταση είχε.

5. Την άνοιξη του 2010, η χρηματοοικονομική κρίση οξύνθηκε και η Ελλάδα προσέφυγε στο ΔΝΤ. Τα έργα εγκαταλείφθηκαν μέχρι το καλοκαίρι του 2012. Η κρίση και η απραξία του υπ. Υποδομών είχαν ως αποτέλεσμα να συσσωρευτούν αυτό το διάστημα μεγάλες απαιτήσεις από τους παραχωρησιούχους και κατασκευαστές.

6. Οταν ανέλαβε η τρικομματική κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, υπό τον κ. Σαμαρά, είχε δύο επιλογές, όπως επισημαίνει και το ΕΕΣ: α) Να σταματήσουν τα έργα και το Δημόσιο να εκτεθεί σε δικαστικές διαμάχες, καταβάλλοντας υψηλότατες ρήτρες. β) Και να επαναδιαπραγματευθεί τις συμβάσεις προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα των έργων με ένα πρόσθετο κόστος για αποζημιώσεις. Επελέγη η δεύτερη λύση, ως βέλτιστη.

7. Εγινε, τότε, ένα τεράστιο έργο και εντός οκτώ μηνών επιτύχαμε συμφωνία επαναδιαπραγμάτευσης όλων των συμβάσεων παραχώρησης, πλην του Μορέα (οι εργασίες του δεν είχαν σταματήσει), και επανεκκίνηση των έργων, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.

8. Οι απαιτήσεις παραχωρησιούχων/κατασκευαστών ήταν εξαιρετικά υψηλές. Μόνον για τον Ε65 ανέρχονταν σε 159,58 εκατ. ευρώ. Ο ανεξάρτητος μηχανικός τις καθόρισε σε 98,66 εκατ. και το υπουργείο δέχθηκε 83,5 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 52,3% των απαιτήσεων.
Σε αυτές τις αυξήσεις αναφέρεται το ΕΕΣ, λόγω χρηματοοικονομικού κόστους. Τα στοιχεία περιλαμβάνονται στις τροποποιημένες συμβάσεις, που είναι εγκεκριμένες από τέσσερις γενικές διευθύνσεις της Επιτροπής, ορκωτούς λογιστές και Ελεγκτικό Συνέδριο και κυρώθηκαν από το Κοινοβούλιο το 2013.

9. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολέμησε λυσσαλέα και την αναθεώρηση των συμβάσεων, δηλαδή την ολοκλήρωση των έργων! Ενίσχυσε το κίνημα «Δεν πληρώνω», αλλά δεν κατέθεσε καμία πρόταση επί των αναθεωρήσεων. Μόνο άρνηση.

10. Παρ’ όλα αυτά, ξανάνοιξαν τα εργοτάξια την άνοιξη του 2013 και τα έργα προχωρούσαν με ταχύτατο ρυθμό.

11. Το 2015 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εγκατέλειψε εκ νέου τα έργα, τάζοντας αναθεώρηση συμβάσεων, κατάργηση διοδίων και λοιπά φληναφήματα. Αντί αυτών, έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls και μας φόρτωσε νέο μνημόνιο. Το 2015 χάθηκε και για τους αυτοκινητοδρόμους.

12. Οταν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άρχισαν να στρέφονται προς την πραγματικότητα, διαπιστώνοντας ότι τα έργα βρίσκονταν εκτός χρονοδιαγράμματος, έδωσαν τη διετία 2016-2017 αποζημιώσεις και πολλαπλά bonus 500 εκατ. ευρώ στους κατασκευαστές για επιτάχυνση των εργασιών.

13. Η έκθεση είναι αποκαλυπτική για τον Ε65: Το βόρειο τμήμα δεν έχει ακόμα χρηματοδότηση, ενώ το νότιο τμήμα δεν έχει ξεκινήσει να κατασκευάζεται.

Δεν μπορούν να γίνουν τιμητές όσοι, ενώ έταζαν ανέφικτα πράγματα, εφάρμοσαν τις συμβάσεις του 2013 χωρίς να αλλάξουν ούτε μία παράγραφο, δικαιώνοντάς μας πλήρως και επί τριετία αδυνατούν να εγκαταστήσουν εργολάβο έστω και σε μία από τις 8 εργολαβίες, στις οποίες «έσπασαν» αναιτιολόγητα τον άξονα Πάτρα – Πύργος.

Η κυβερνητική ανικανότητα είναι παροιμιώδης και στον τομέα παραγωγής δημοσίων έργων.