Γενναία αρχή ο συνασπισμός ΣΑΤΕ-ΣΕΓΜ-ΣΤΕΑΤ, τώρα αυτορύθμιση και ανάπτυξη του κλάδου

Πριν από μερικές ημέρες σε μία σημαντική μέρα για τον τεχνικό κλάδο, ΣΑΤΕ-ΣΕΓΜ και ΣΤΕΑΤ αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να γιατρέψουν τόσο τα δομικά προβλήματα του χώρου όσο και την εσωστρέφεια που τον χαρακτηρίζει. Ήταν ένα γενναίο βήμα απέναντι στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και που δείχνει αρκετά πράγματα για το πως λειτουργεί η εγχώρια αγορά.

Θα πρέπει να δούμε πρώτα όμως την μεγάλη εικόνα. Θα ήταν μία εξαιρετική ιδέα αυτή η πρώτη συμμαχία αυτών των Συνδέσμων να εξελιχθεί σε μία ένωση τους που θα συμπεριλαμβάνει και όλους τους υπόλοιπους. Μία μεγάλη συμμαχία θα ήταν περισσότερο ισχυρή και όσο περισσότεροι οι συνασπισμένοι, τόσο πιο δυνατή η φωνή τους. Το ΤΕΕ υπάρχει ως θεσμός και με μία περαιτέρω αναβάθμιση του και ένα πιο διευρυμένο ρόλο, θα μπορούσε για παράδειγμα να εισακουστεί περισσότερο να γίνει ένας δυνατός φορέας που θα συμμετέχει στις διεργασίες και τις εξελίξεις, νομοθετήσεις και συνεχή εκσυγχρονισμό των κανονισμών και θα αντιπροσωπεύει σε όλες τις εκφάνσεις του τον τεχνικό κόσμο της χώρας. 

Αυτό δεν σημαίνει κατάργηση όλων αυτών των σημαντικών συνδέσμων της χώρας αλλά παράλληλος συνασπισμός κάτω από μία ενιαία φωνή. Μπορούμε να το δούμε αυτό το παράδειγμα πως λειτουργεί σε άλλες χώρες και να το ενσωματώσουμε σύμφωνα με τις δικές μας απαιτήσεις και ανάγκες.

Ένα δεύτερο ζήτημα είναι ο τρόπος λειτουργίας των επιχειρήσεων του χώρου μέσω των συνδέσμων που εδώ μπορούν να επιτελέσουν ένα εξαιρετικά κρίσιμο ρόλο. Τα φαινόμενα των εκπτώσεων στις εργολαβικές επιχειρήσεις που φτάνουν το 75% και στις μελετητικές που φτάνουν το 90% δείχνουν πέρα από την αγωνία για επιβίωση που φτάνει στην υπερβολή και στην γελοιοποίηση της έννοιας του διαγωνισμού και έναν εκτός ορίων ανταγωνισμό.

Η περίφημη αυτορύθμιση της αγοράς θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της θέσπισης συγκεκριμένων κανόνων, από τους συνδέσμους που από τη μία θα διαφυλάττει την έννοια του κρυστάλλινου διαγωνιστικού χαρακτήρα και από την άλλη θα βάζει φρένο σε εκτός ορίων επιχειρήσεις που παρασύρουν στο “θάνατο” ένα ολόκληρο κλάδο. Αν από μόνες τους σήμερα οι επιχειρήσεις ή ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούν να βάλουν ένα όριο βιωσιμότητας στα διάφορα είδη διαγωνισμών, αυτό μπορεί να το θεσπίσουν για τα μέλη τους οι σύνδεσμοι του τεχνικού χώρου με τις επιχειρήσεις που τελικά ζημιώνουν όλο τον κλάδο να χάνουν το πτυχίο τους για συγκεκριμένο χρόνο ή τελικά να αποβάλλονται από αυτόν, χάνοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα συμμετοχής σε διαγωνισμούς.

Αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να θέσει ένα φραγμό στις ορέξεις κάποιων να διολισθήσουν σε κακές πρακτικές και να δημιουργήσουν ένα νοσηρό κλίμα, όπως αυτό που ζούμε τώρα. Η αυτορύθμιση χρειάζεται πάντα και τον έλεγχο του κλάδου και αυτό λείπει σήμερα από τον τεχνικό χώρο. Η αποκλιμάκωση των υπερβολικών εκπτώσεων που καταστρέφει όχι μόνο τις εταιρείες του χώρου αλλά και όσους συνεργάζονται με αυτές (μιας και συμπαρασύρει σε μη βιώσιμες προσφορές και τους συνεργάτες τους) κρατά χαμηλά όλο τον κλάδο.

Ένα τρίτο, επίσης σημαντικό βήμα που ομολογουμένως λείπει από τον κλάδο είναι να δούμε και πάλι μία ένωση δυνάμεων και η εξωστρέφεια τους. Οι συγχωνεύσεις του 2001 μπορεί να έγιναν με ένα βίαιο και σε πολλές περιπτώσεις αναποτελεσματικό τρόπο, δημιούργησαν όμως και τις σημερινές μεγάλες δυνάμεις. Με ένα νέο σύγχρονο πλαίσιο θα μπορούσαν να δοθούν κίνητρα, να λιγοστέψουν οι επιχειρήσεις άρα και ο κατακερματισμός του κλάδου και μέσα από μία αποδεκτή από τον χώρο διαδικασία να γεννηθούν πιο δυνατά σχήματα τα οποία στην παγκοσμιοποιημένη αγορά θα μπορέσουν να βγουν εκτός συνόρων, να χτυπήσουν συμβόλαια και να εισφέρουν στη χώρα πολύτιμα έσοδα.

Το δεύτερο (η αυτορύθμιση) και το τρίτο (συγχωνεύσεις-εξωστρέφεια) είναι απολύτως συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αδύναμες εταιρείες που δίνουν υπερβολικές εκπτώσεις είναι αδύνατον να πρωταγωνιστήσουν όχι εκτός αλλά και εντός συνόρων καθώς το μόνο που θα κάνουν είναι μία υπερβατική προσπάθεια επιβίωσης. Άρα από τη μία διορθώνουμε το ποσοστό των εκπτώσεων (όχι φυσικά να το κάνουμε ευτελές αλλά με μία ισορροπία που η αγορά θα μπορέσει να βρει) και από την άλλη δημιουργούμε μία γενιά πιο δυνατών, αποφασισμένων και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση επιχειρήσεων που μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο εντός και εκτός.

Αυτή η γενναία αρχή των συνδέσμων του τεχνικού χώρου, μπορεί και πρέπει να έχει συνέχεια. Εφόσον η χώρα δείχνει να απομακρύνεται από τα πέτρινα χρόνια της κρίσης, ο τεχνικός κλάδος είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης, αρκεί αυτό να γίνει έχοντας γιατρέψει τις κακοδαιμονίες που τον κατατρέχουν και να βάλει τις βάσεις για να τον ενδυναμώσει και να τον φέρει και πάλι πρωταγωνιστή.

Καλή Εβδομάδα σε όλους
10.12.2018

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Ακολουθήστε τον Νίκο Καραγιάννη στο twitter