Φάμελλος: «Χρειαζόμαστε νέο παραγωγικό μοντέλο με προοδευτικό πρόσημο»

«Τον Αύγουστο του 2018, τη μέρα που η Ελλάδα θα βγει από τα μνημόνια, έχουμε αναπτυξιακό σχέδιο, το οποίο εξασφαλίζει ότι με τις δικές μας δυνάμεις και χωρίς τα λάθη του παρελθόντος θα στηρίξουμε μακροπρόθεσμα την εργασία, την κοινωνία, το περιβάλλον και το εθνικό προϊόν», δηλώνει με άρθρο του στo σημερινό φύλλο της εφημερίδας «Νέα Σελίδα», ο Αν. ΥΠΕΝ, Σωκράτης Φάμελλος. Όπως αναφέρει, η παραγωγική ανασυγκρότηση μας αφορά όλους και θα αποδίδει σε όλους, γι’ αυτό και θα είναι δίκαιη. Επιπλέον, θα βασίζεται στην επιστήμη και την έρευνα, θα σέβεται τους φυσικούς και περιβαλλοντικούς πόρους, αλλά και την εργασία και τον άνθρωπο.

Η ανταγωνιστικότητα της νέας οικονομίας θα στηρίζεται σε καινοτόμους κλάδους (περιβάλλον, φάρμακα, ενέργεια, αγροδιατροφή κ.ά.), σε διάφανα ψηφιακά εργαλεία (δασικοί χάρτες, Κτηματολόγιο, κωδικοποίηση νομοθεσίας), νέο σύστημα αδειοδότησης και ελέγχου, σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία και θεσμούς συμμετοχής των οικονομικών παραγωγών και της κοινωνίας στην αναπτυξιακή διαδικασία (δημοκρατικός προγραμματισμός, κοινωνική οικονομία, ενεργειακές κοινότητες, περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια).

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο Αν. ΥΠΕΝ, δεν αρκεί η ανάκαμψη των δεικτών. Χρειάζεται άλλο παραγωγικό μοντέλο, με προοδευτικό πρόσημο, ανθεκτικό στις κρίσεις, οικολογικά βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο. Η βιώσιμη ανάπτυξη σε ένα βιώσιμο πλανήτη προϋποθέτει μηδενικά απόβλητα και μηδενικές κλιματικές εκπομπές και στην παραγωγή και στην καθημερινότητα.

Και τονίζει: «Η Συμφωνία των Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή (2015) δεν είναι αντίπαλος της οικονομίας, αντίθετα την «ασφαλίζει», όπως και τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Προσφέρει νέες θέσεις εργασίας, με καλές αμοιβές, και αύξηση του κύκλου εργασιών. Αρκεί να προλάβουμε το «τρένο». Να αναπτύξουμε εδώ στην Ελλάδα, στο υψηλής αξίας και παγκόσμια γνωστό ελληνικό περιβάλλον, την παραγωγική βάση της νέας οικονομίας. Να μην γίνουμε πάλι οι φτωχοί συγγενείς σε μια Ευρώπη που διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοπορία στη μάχη της κλιματικής αλλαγής».

Στη χώρα μας η κυκλική οικονομία αποτελεί πλέον και επίσημα κομβικό στοιχείο της Αναπτυξιακής Στρατηγικής και στηρίζεται στην ορθή αξιοποίηση των πόρων, στον οικο-σχεδιασμό, στην ανακύκλωση – επαναχρησιμοποίηση, στην βιομηχανική συμβίωση και στην αξιοποίηση φυσικών και ενεργειακών πόρων. Επίσης, ενθαρρύνει την χρήση δευτερογενών υλικών και αποβλήτων ως παραγωγικών πόρων, ενώ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το προηγούμενο ανορθόδοξο οικονομικό πρότυπο, της υπερχρέωσης χωρίς ανταγωνιστικότητα, με πολλαπλασιασμό της κατανάλωσης, των αποβλήτων και των χωματερών.

Και βέβαια, «έχει σαφές προοδευτικό πρόσημο διότι ενισχύει την εργασία, δίνει ανταγωνιστικότητα στο προϊόν, βιωσιμότητα και στην οικονομία και στα δημοσιονομικά, προστατεύει τους πόρους και πάνω από όλα την ανθρώπινη ζωή και το περιβάλλον. Είναι Ευρωπαϊκή πολιτική που μας «στέρησαν» οι προηγούμενες κυβερνήσεις», σημειώνει ο Σωκράτης Φάμελλος.

Ειδικότερα, η στρατηγική για την κυκλική οικονομία περιλαμβάνει ισχυρές μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές ώστε οι προμήθειες του Δημοσίου και του Ιδιωτικού τομέα να έχουν υποχρεωτικά περιβαλλοντικά, ενεργειακά και κλιματικά κριτήρια. Η χωριστή συλλογή των οργανικών στα απορρίμματα να είναι υποχρεωτική και να έχουμε προδιαγραφές για να γίνονται ασφαλή και ποιοτικά λιπάσματα. Στον αναπτυξιακό νόμο και στις επιδοτήσεις να προηγούνται επιχειρήσεις που έχουν μικρότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Ακόμα, «να περιορίσουμε τη σπατάλη τροφίμων, να κάνουμε τα μπάζα πρώτη ύλη για Δημόσια Έργα, να αλλάξουμε καταναλωτική συμπεριφορά στα πλαστικά και τις σακούλες μιας χρήσης, να προβάλλουμε ερευνητικά αποτελέσματα περιβαλλοντικής τεχνολογίας με καινοτομία, καθώς και καλές πρακτικές στο Forum κυκλικής οικονομίας κ.λπ.».

Και καταλήγει: «Τα πρώτα βήματα έχουν ήδη γίνει: Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, νέος νόμος Ανακύκλωσης, Πράσινα Σημεία, Ενεργειακές Κοινότητες, σύνδεση της ανακύκλωσης με το κόστος επεξεργασίας και ταφής απορριμμάτων. Στόχος μας η ισονομία και η τιμιότητα στην παραγωγή και την εργασία. Έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να κάνουμε τα λόγια πράξη και δεν φοβόμαστε την ευθύνη. Γι’ αυτή την επανεκκίνηση, όμως, χρειάζεται όλοι να κάνουμε την υπέρβασή μας».