Φάμελλος: «Το περιβάλλον πρέπει να αποτελέσει συστατικό στοιχείο μιας νέας προοδευτικης κοινωνικής συμφωνίας»

«Το περιβάλλον αποτέλεσε και αυτό ένα τομέα άσκησης συντηρητικών και μεροληπτικών πολιτικών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, πολιτικών για λίγους», σημειώνει ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, σε άρθρο του που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα Νέα Σελίδα και τιτλοφορείται «Περιβάλλον και Πολιτική. Αλλάζουμε σελίδα, σημαίνει αλλάζουμε εμείς».

Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το περιβάλλον της χώρας μας υπήρξε θύμα της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, στερώντας από την ελληνική κοινωνία θέσεις εργασίας, ορθολογική και βιώσιμη ανάπτυξη, πόρους και ενέργεια. Παράλληλα, προκλήθηκαν ελλείμματα στην ποιότητα ζωής, στη δημόσια υγεία, στο οικολογικό απόθεμα. Διότι, η ρύπανση και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος αποτελούν μείωση της δημόσιας περιουσίας, η οποία είναι κοινό αγαθό, αλλά  αποτελούν και αντίπαλο της ίδιας της ζωής.

«Δεν μας κάνει εντύπωση πλέον το ότι η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στην Ευρώπη στα πρόστιμα για παραβάσεις του περιβάλλοντος, τελευταία στην ενσωμάτωση περιβαλλοντικής νομοθεσίας, στην ανακύκλωση, στην προστασία της βιοποικιλότητας και των δασών, κλπ. Όλα τα παραπάνω δεν αποτέλεσαν απλά αμέλεια των προηγούμενων κυβερνήσεων ή αποτέλεσμα της έλλειψης προσωπικού. Ήταν επιλογή όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων», τονίζει ο Αν. ΥΠΕΝ.

Και προσθέτει: «Ο παλαιός δικομματισμός και το σύστημα εξουσίας που τον στήριζε, επέλεξε ένα μοντέλο ανάπτυξης εχθρικό προς το περιβάλλον, χωρίς σχεδιασμό, με υπερκατανάλωση πόρων και αξιών, με κοντόφθαλμες λογικές οικονομικής “φούσκας” χωρίς πραγματικό προϊόν. Μία καθαρά πολιτική επιλογή, που αναδείκνυε υπόγεια την αποψη οτι το περιβάλλον είναι αντίπαλος της ανάπτυξης, πολύ απλά γιατί δεν είχε ως προτεραιότητα την ανάπτυξη, αλλά τα υπερκέρδη λίγων, που δεν ήθελαν κανόνες, που είχαν καλύτερη πρόσβαση στα κέντρα αποφάσεων, στα δάνεια με “αέρα”, στα Μέσα Ενημέρωσης, στους ελέγχους περιβάλλοντος και φοροδιαφυγής».

Συνέπεια αυτού του αντιπεριβαλλοντικού αλλά και κοινωνικά αδικου μοντέλου πολιτικής ήταν η διάδοση στην κοινωνία, στους πολίτες και στους οικονομικούς παραγωγούς, «ενός προτύπου αξιών με θεοποιημένη την ατομική λύση, το πρότυπο του καταφερτζή και του ενδιάμεσου, που σου λύνει όλα τα προβλήματα αρκεί να πάρει την ψήφο σου. Ένα σύστημα αξιών όπου το ιδιωτικό κυριαρχούσε στο κοινό αγαθό, εφόσον υποτιμούσε και ρύπαινε όλα τα κοινά μας αγαθά, το κλίμα, το νερό, τη θάλασσα, τα δάση, τη θέα, τον αέρα, … όλα αυτά που είναι η Ελλάδα».

Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών είναι εμφανή. Ανεξέλεγκτες χωματερές, βρώμικες πόλεις, απορρίμματα εκτός κάδων, αυθαίρετες κατασκευές, παρατημένα λατομεία, καταπατημένες ακτές και δάση, ότι από την Ελλάδα μας πληγώνει. «Δεν νοείται χώρα στον 21ο αιώνα να μην έχει ένα χώρο για βιομηχανικά επικίνδυνα απόβλητα. Είναι σαν να μην έχει βιομηχανία», υπογραμμίζει ο Σωκράτης Φάμελλος, όπως δεν νοείται να μην διαθέτει η χώρα «ένα σύστημα περιβαλλοντικής προστασίας και ελεγκτές αλλά και φορείς προστασίας της φύσης,  των οίκο τόπων και των Προστατευόμενων ειδών».

Και καταλήγει: «Το περιβάλλον δεν είναι πρόβλημα. Αντίθετα είναι η ζωή μας,  η ταυτότητα και η αξία της χώρας μας. Έχει τη δυνατότητα τροφοδοσίας της ανάπτυξης με αξιοποίηση των ανθρώπων της γνώσης και της καινοτομίας, ενός δυναμικού που έχουμε στην Ελλάδα. Μπορεί να τροφοδοτήσει το νέο μοντέλο ανάπτυξης, την ανασυγκρότηση της οικονομίας, με λειτουργίες κυκλικής οικονομίας, με πολλαπλή αξιοποίηση πόρων και ενέργειας, με προτεραιότητα στην πρόληψη και την εξοικονόμηση. Με αποκέντρωση της ανάπτυξης, με δημιουργία νέων και μόνιμων θέσεων εργασίας που θα παράγουν προϊόν ανταγωνιστικό και εξωστρεφές, με μορφές και ιδιωτικής αλλά και κοινωνικής οικονομίας. Με δημόσιες δομές που θα στηρίζουν ισότιμα την οικονομία και θα προστατεύουν τον κοινό μας πλούτο».

Με λίγα λόγια, «το περιβάλλον πρέπει να αποτελέσει τη βάση αλλά και συστατικο στοιχείο μιας νέας προοδευτικης κοινωνικής συμφωνίας. Αλλάζουμε σελίδα, σημαίνει αλλάζουμε κι εμείς».