Editorial

Editorial:η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα, ώρα Εθνικής και προσωπικής επιλογής

Δημοσιεύθηκε

11 έτη πριν

στις

11 Φεβρουαρίου 2012

από

Οι ώρες ευθύνης στη χώρα έφτασαν. Είμαστε πλέον στο σημείο που οι σημαντικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν. Αυτές οι αποφάσεις θα κρίνουν όχι μόνο το μέλλον το δικό μας, όχι μόνο αυτής της γενιάς αλλά και των επόμενων γενεών στην Ελλάδα. Κρίσιμα διλλήματα τίθενται και η πολιτική τάξη της χώρας καλείται να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί τους.

Σε αυτή την ώρα της ευθύνης ο καθένας από εμάς πρέπει εξίσου να αναλογιστεί πιο επιθυμεί να είναι το μέλλον το δικό του, των παιδιών του, της οικογένειας του, της κοινωνίας της ίδιας. Με γνώμονα το εθνικό συμφέρον εξυπηρετείται δυνητικά και το προσωπικό μας συμφέρον.

Με την παρούσα κατάσταση η χώρα έχει συρθεί στην κυριολεξία στο πάτωμα της Ευρώπης και λοιδορείται από εκείνους που δεν θέλουν ή δεν έχουν συμφέρον να έχουν την Ελλάδα στην Ευρώπη. Γιατί τελικά το ζήτημα αν χρεοκοπήσουμε ή όχι δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πρωτίστως εξόχως πολιτικό και το δίλλημα που μας καλούν να διαλέξουμε είναι ουσιαστικά μια Ευρώπη με την Ελλάδα ή μία Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα.

Αυτό το δίλλημα είναι το πιο επικίνδυνο και ταυτόχρονα το πιο μοιραίο για την χώρα μας καθώς η γεωγραφική της θέση την κάνει να είναι πάντα ανά τους αιώνες άγρυπνη και προετοιμασμένη. Αγαπητοί φίλοι και φίλες πέραν από το καθήκον των βουλευτών που αυτή τη στιγμή απαρτίζουν την Βουλή μας αυτό που πρέπει να σκεφτούμε είναι το δικό μας καθήκον.

Είναι η κρίσιμη ώρα της επιλογής καθώς τα ψέματα τελείωσαν και η ώρα της μεγάλης απόφασης έφτασε. Το βασικό ερώτημα που τίθεται πλέον είναι τι είδους χώρα θέλουμε να είμαστε; Μία χώρα Ευρωπαϊκή μία χώρα τύπου Σοβιετική μία χώρα τύπου Μέσης Ανατολής;

Το λίγο από όλα που ήμασταν σαν χώρα τα 30 τελευταία χρόνια τελείωσε. Κανείς δεν δικαιολογεί πλέον την δυσκολία μας στο να αποφασίσουμε αν θέλουμε να είμαστε μέρος της Ευρώπης. Στο σημείο το οποίο φτάσαμε και το οποίο ουσιαστικά είναι η τραγική πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια δεν αποτελεί άλλοθι για κανένα.

Τα μέτρα που ζητούνται είναι σκληρά, είναι άδικα είναι κατάφορη παραβίαση των κεκτημένων πολλών προηγούμενων γενεών Ελλήνων. Αλλά ποιο είναι το αντίβαρο; Αν υποθέσουμε ότι δεν επιλέξουμε να δεχθούμε τα άδικα και σκληρά αυτά μέτρα ποια είναι η εναλλακτική λύση για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχος, τους επιχειρηματίες; Για όλους τους πολίτες αυτής της χώρας;

Μία χρεοκοπία θα γυρίσει πίσω τον χρόνο, θα φέρει για αρκετό καιρό πολιτική, οικονομική και κυρίως κοινωνική αναρχία και το χάος θα γίνει το μότο της εποχής. Δεν θα είμαστε σε θέση να εισάγουμε βασικά αγαθά, κυρίως πετρέλαιο, φάρμακα ενώ το βιοτικό επίπεδο θα υποβιβάζεται συνεχώς με κίνδυνο να φτάσει εκείνο της Αργεντινής.

Κανείς δεν θα μπορεί να εγγυηθεί τι θα γίνει με τις τράπεζες ενώ ουσιαστικά ζητήματα όπως η κάλυψη μισθών και συντάξεων θα προκύψουν καθώς δεν θα είναι σίγουρη η ικανότητα του κράτους να τους καλύψει εκτός και αν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα στο Κράτος.

Το άλλο μεγάλο πρόβλημα θα είναι η διεθνής απομόνωση της Ελλάδας κυρίως από την Ευρώπη και παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας πράγμα που υποθετικά θα μπορούσε να σημάνει χειρότερους κινδύνους για την ίδια την σταθερότητα της χώρας. Ας σκεφτούμε λίγο σε τι κατάσταση θα βρεθεί η χώρα με δεδομένη την αδυναμία της να εξοπλιστεί λόγω των οικονομικών της προβλημάτων.

Αν αποφασίσουμε Ευρώπη τότε το παραπάνω σενάριο θα αποφευχθεί αλλά οι απώλειες θα είναι βαριές. Οι μισθοί, ενδεχομένως οι συντάξεις, το βιοτικό επίπεδο θα διολισθήσουν. Η καθημερινότητα θα γίνει αρκετά πιο σκληρή και η οικονομική κατάσταση θα είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα για μεγάλη περίοδο. Η ζωή στην οποία είχε συνηθίσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα χειροτερέψει κατά πολύ. Η στρατηγική απόφαση θα οδηγήσει όμως σε ανάκτηση της εμπιστοσύνης από την Ευρώπη και την επανασύνδεση της Ελλάδας με τα κέντρα αποφάσεων σε μακροπρόθεσμο χρόνο.

Κυρίως όμως η Ελλάδα θα παραμείνει στο παιχνίδι. Θα συνεχίσει να είναι στην ισχυρή ομάδα του ευρώ. Θα μπορεί με βάση το ισχυρό αυτό νόμισμα να αρχίσει να στήνει και πάλι την χώρα σε πιο ισχυρές βάσεις. Με την πάροδο κάποιων χρόνων και με συντονισμένες πολιτικές ικανών ανθρώπων το βιοτικό μας επίπεδο θα ανέβει και πάλι. Θα είναι στο δικό μας χέρι να κάνουμε την χώρα μας ισχυρή και δυνατή. Να δώσουμε προοπτικές στις νέες γενιές να παλέψουν μαζί μας για ένα καλύτερο αύριο. Γιατί το σήμερα πάντα τελειώνει γρήγορα. Τα μάτια μας πρέπει να είναι στραμμένα στο αύριο και όχι στο χτες.

Ελπίζω οι αποφάσεις που θα ληφθούν τις επόμενες μέρες να μην είναι καταστροφικές για την χώρα μας και οι προσπάθειες που έχουν γίνει εδώ και τόσες δεκαετίες σε αυτή τη γωνιά της Ευρώπης να μην πάνε χαμένες αλλά η βάση για ένα νέο ξεκίνημα για όλους.

Καλό κουράγιο σε όλους

Νίκος Καραγιάννης

11.2.2012

Σχετικά Άρθρα:ΚΑΜΙΑ