Δημήτρης Κούτρας: Η ανάπτυξη της Ελληνικής Κατασκευαστικής Δραστηριότητας είναι ένας δρόμος μετ΄ εμποδίων

Αποκλειστική συνέντευξη στο ypodomes.com

Σε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις της φετινής χρονιάς για το ypodomes.com, ο Δημήτρης Κούτρας, Πρόεδρος της μεγαλύτερης τεχνικής εταιρείας της χώρας, μιλά στον Νίκο Καραγιάννη με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο.

Αναφέρεται στα νέα έργα που πρέπει να έρθουν, στην εξωστρέφεια του ομίλου Ελλάκτωρ αλλά και στην σταθερή υποστήριξη προς την Ελλάδα και τα εγχώρια έργα, την νέα τάση στα έργα. Είναι ιδιαίτερα αναλυτικός στη πάγια θέση του, ότι έχει υπάρξει διαχρονικά άδικη μεταχείριση των τεχνικών εταιρειών με διαφορετικό κάθε φορά λόγο, μιλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος, ενώ αναφέρει και τα έργα που έχουν χαραχθεί στην μνήμη του τα τελευταία 30 χρόνια. Ας δούμε όμως αναλυτικά την συνέντευξη:

 

Νίκος Καραγιάννης: Κύριε Κούτρα με την ολοκλήρωση των μεγάλων έργων των αυτοκινητόδρομων και σύντομα του σιδηρόδρομου, πιστεύετε ότι κλείνει η εποχή των μεγάλων έργων στην Ελλάδα ή υπάρχει και συνέχεια;

Δημήτρης Κούτρας: Χωρίς την κατασκευή ενός Νέου Οδικού Κεντρικού άξονα στην Κρήτη ολοκλήρωση των Μεγάλων Αυτοκινητοδρόμων στην Ελλάδα δεν νοείται. Όπως ξέρετε η Περιφέρεια της Κρήτης, μαζί με τα εκατομμύρια τουρίστες που φιλοξενεί κάθε χρόνο, είναι η δεύτερη ή τρίτη στην Ελλάδα. Επομένως ένας νέος Αυτοκινητόδρομος είναι αναγκαίος σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε.

Επίσης ούτε τα Σιδηροδρομικά Έργα έχουν ολοκληρωθεί. Με τα εκτελούμενα και τα δημοπρατούμενα, κλείνει μόνο ο παλιός ΠΑΘΕ. Υπάρχει λοιπόν αναγκαιότητα επέκτασης τους . Εάν σ΄αυτά προσθέσουμε και τις σιδηροδρομικές συνδέσεις Αλεξανδρούπολης-Μπουργκάς και Θεσσαλονίκης-Βελιγραδίου έχουμε πολύ καιρό να μιλάμε για ολοκλήρωση των Σιδηροδρομικών Έργων.

Όμως Μεγάλα Έργα είναι και τα Μετρό των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, που κατά την γνώμη μου χρειάζεται άλλο τόσο με το Σημερινό Δίκτυο για να ολοκληρωθούν προκειμένου η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να γίνουν πιο ανθρώπινες πόλεις.

Τώρα, όντως μ’αυτά κλείνει η εποχή των Μεγάλων Έργων στην Ελλάδα όπως τα έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα, όμως ανοίγει μία άλλη εποχή, αυτή των αναπτυξιακών επενδύσεων.  Εκεί ακριβώς η Κατασκευαστική Βιομηχανία έχει να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο. Διότι μεγάλα αναπτυξιακά έργα όπως το Ελληνικό, ο Τουρισμός, ο Ορυκτός Πλούτος, η Ενεργειακή και Αγροτική Αναβάθμιση και άλλα είναι συνυφασμένα με μια κατασκευή αναβαθμισμένη και αυτή με ποιότητα και χρονική αξιοπιστία.

 

Νίκος Καραγιάννης: Περνάμε στην εποχή των μεγάλων έργων ενέργειας στη χώρα μας και παγκοσμίως. Δείχνει να υπάρχει μία μεγάλη τάση απεξάρτησης από τα στερεά καύσιμα. Η Ελλάκτωρ είναι προετοιμασμένη για αυτή την εποχή;

Δημήτρης Κούτρας: Εάν και πιστεύω ότι η απεξάρτηση από τα στερεά καύσιμα θα αργήσει, δεδομένης και της εξέλιξης της Περιβαλλοντικής Τεχνολογίας, είμαστε προετοιμασμένοι και γι΄αυτή την εποχή, έχουμε δραστηριότητα και σε Αιολικά και σε  Φωτοβολταϊκά Έργα και ήδη δουλεύουμε πολύ σ΄αυτό το αντικείμενο σε πάρα πολλές χώρες στο κόσμο. Ενδεικτικά ο τζίρος μας στην κατασκευή των Φωτοβολταϊκών για το 2016 κυμάνθηκε περί τα 270.000.000 ευρώ.

Νίκος Καραγιάννης: Σαν εταιρεία έχετε καταφέρει το 50% του τζίρου σας να προέρχεται από συμβόλαια στο εξωτερικό. Αντικειμενικά λοιπόν είστε μία διεθνής εταιρεία με παρουσία σε περίπου 25 χώρες. Να υποθέσουμε ότι η σημερινή πραγματικότητα με τα λίγα νέα έργα θα σας «σπρώξει» σε ακόμα περισσότερες αγορές; Είναι καλό ή κακό αυτό;

Δημήτρης Κούτρας: Η σχέση των Έργων μεταξύ Εξωτερικού και Εσωτερικού θέλει προσοχή. Γιατί την τεχνογνωσία μας την αναπτύσσουμε στην Ελλάδα και την μεταφέρουμε στο Εξωτερικό. Και αυτό είναι το σωστό, γιατί έτσι βασιζόμαστε σ΄ ένα έμπειρο Ελληνικό Προσωπικό και βοηθάμε και την χώρα μας. Η επέκταση όμως στο εξωτερικό εξαρτάται από την χώρα και το είδος του έργου και δεν είναι εύκολη άσκηση. Σε κάθε όμως περίπτωση χωρίς κατασκευαστική δραστηριότητα και στήριξη από την Ελλάδα είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρξει δραστηριότητα στο εξωτερικό. Και αυτό είναι ένα κοινό στοίχημα της Εταιρείας αλλά και της Χώρας.

Νίκος Καραγιάννης: Ποια είναι τα μεγάλα προβλήματα που την δική σας ματιά βλέπετε να ταλαιπωρούν τον κλάδο σας; 

Δημήτρης Κούτρας: Είναι τα εξής τρία:
α) Το πρόβλημα για τον κλάδο είναι η μόνιμη ανυπαρξία ροής Παραγωγής Δημοσίων Έργων που δεν βοηθάει ούτε τον Στρατηγικό Σχεδιασμό των Εταιρειών, αλλά ούτε την καθημερινότητά τους.
β) Άλλο πρόβλημα είναι η εξασθένιση του Ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος αλλά και ο σταδιακός αφελληνισμός του.
γ) Επίσης, η εικόνα της Ελληνικής Οικονομίας όπου δεν βρίσκεις χρηματοδότες ή Εγγυητικές Επιστολές και όταν τα βρεις τότε το κόστος είναι πολλαπλάσια ακριβότερο από αυτό που βρίσκουν οι Ευρωπαίοι, και όχι μόνο, ανταγωνιστές μας.

Νίκος Καραγιάννης: Στο πρόσφατο Συνέδριο που διοργανώθηκε στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Υποδομών, παραπονεθήκατε για την μη αναγνώριση της συμβολής σας στην ελληνική οικονομία ως εταιρείας και ως κλάδος. Είναι έτσι ή μήπως γενικά ο κλάδος σας έχει δημιουργήσει μία κακή εικόνα;

Δημήτρης Κούτρας: Δυστυχώς η ανάπτυξη του Κατασκευαστικού Κλάδου όπως τον ζούμε τα τελευταία 30 χρόνια είναι μία ανάπτυξη μετ΄ εμποδίων, και τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά:

α) Λίγο πριν την εκπνοή της δεκαετίας του ’90 πολύς λόγος έγινε για τα πτυχία, το πλήθος των εταιρειών και κυρίως για το ανεκτέλεστο όριο Έργων κάθε εταιρείας. Αυτός ήταν ο πρώτος φραγμός στην ανάπτυξη του Ελληνικού Κατασκευαστικού Κλάδου, δεδομένου ότι αυτό δεν ισχύει για τις αλλοδαπές ούτε εδώ, ούτε στη χώρα τους.

β) Αμέσως μετά ξεκίνησε η Διεθνής Προεπιλογή για τα Συγχρηματοδοτούμενα Έργα με βασικό κριτήριο τον ετήσιο κύκλο Εργασιών κάθε εταιρείας. Αυτός και εάν δεν ήταν άλλος ένας μεγάλος φραγμός στην Ανάπτυξη των Ελληνικών Εταιρειών, αφού τότε καμία Ελληνική Εταιρεία δεν ήταν ούτε στον πίνακα των εκατό μεγαλύτερων Εταιρειών της Ευρώπης.

γ) Άλλο ένα μέτρο που χτύπησε αλύπητα κυρίως τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Τεχνικές Εταιρείες, ήταν ο νόμος για το Βασικό Μέτοχο. Όλοι γνωρίζουμε αυτή την περιπέτεια και κυρίως (εκτός από Ιδεολόγημα) τι σημαίνει αυτό τελικά στην πράξη. Κανένας να μην επενδύει στις Ελληνικές Τεχνικές Εταιρείες και μόνον σ΄ αυτές, άρα το Χρηματιστήριο για τις Ελληνικές Τεχνικές Εταιρείες δεν θα υπήρχε σαν εργαλείο.

δ) Ακόμα και τελευταία, μία πράξη Αλληλεγγύης μεταξύ των Τεχνικών εταιρειών για να μπορέσουν να δώσουν προσφορές μέσα στον προϋπολογισμό των Έργων του Δημοσίου καταδικάστηκε. Αν και επαινέθηκε διαχρονικά από τις πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου, εκτιμήθηκε ως παρατυπία και υπήρξε ασύμμετρη τιμωρία για τον Έλληνα Κατασκευαστή.

ε) Επίσης, έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα που οδηγεί στη βεβαιότητα ότι δεν θα κατασκευάσουν το ΜΕΤΡΟ της Αθήνας Ελληνικές Εταιρείες αλλά οι ξένες. Και αυτό όταν όλοι ξέρουμε ότι οι Ελληνικές Εταιρείες τα τελευταία χρόνια με ακόμη καλύτερη ποιότητα έχουν μειώσει το κόστος κατασκευής για κάθε χιλιόμετρου του ΜΕΤΡΟ σχεδόν κατά 50% από ότι οι αλλοδαπές.

Εμείς τελικά παράγουμε και δημιουργούμε στη χώρα μας σε ένα καθεστώς με λιγότερα δικαιώματα από τους Αλλοδαπούς ανταγωνιστές μας. Δηλαδή, δουλεύουμε ως μετανάστες στον ίδιο τον τόπο μας. Επομένως η όποια ανάπτυξη της Ελληνικής Κατασκευαστικής Δραστηριότητας «είναι ένας δρόμος μετ΄ εμποδίων» και μάλιστα εγχώριων.

Νίκος Καραγιάννης: Για ποια έργα που κατασκεύασε η εταιρείας σας αυτά τα τελευταία 30 χρόνια είστε περήφανος;

Δημήτρης Κούτρας: Θα σας αναφέρω μερικά έργα όπως εκτελέστηκαν χρονικά και χάρισαν σ’εμένα ικανοποίηση αλλά και η χρησιμότητα τους αξιοποιήθηκε από το λαό:
-Τα Ολυμπιακά Έργα, στο Ο.Α.Κ.Α. , στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, όπου πραγματοποιήθηκαν και Μεσογειακοί και Ευρωπαϊκοί και Ολυμπιακοί Αγώνες.
-Η Αττική Οδός ένα κόσμημα που άλλαξε τον κυκλοφοριακό χάρτη της Αττικής και υπήρξε και πρόδρομος των υπόλοιπων 5 αυτοκινητοδρόμων και τον απολαμβάνουν 200.000-300.000 οδηγοί την ημέρα.
-Εκτελέσαμε το 50% της Εγνατίας Οδού και περίπου στο ίδιο ποσοστό το Μετρό της Αθήνας, ενώ εκτελούμε το 100% του πολύπαθου Μετρό της Θεσσαλονίκης.
-Επίσης με την κατασκευή και με τη λειτουργία του Έργου της Ψυττάλειας έχουμε καταφέρει να επαναφέρουμε όλο το οικοσύστημα του Σαρωνικού όπως ήταν στα παλιά χρόνια, δηλαδή να κολυμπάμε και να τρώμε μαριδάκι στο Φάληρο (τουλάχιστον πριν από το ατύχημα με το δεξαμενόπλοιο).

Την Ψυττάλεια την άφησα τελευταία γιατί θέλω να βάλω και μια υποθήκη για τα μελλοντικά Περιβαλλοντικά Έργα που περιμένουν τον Όμιλο μας. Ήδη βρισκόμαστε στη κορυφή της Ευρώπης για τους Βιολογικούς Καθαρισμούς Νερών και την Επεξεργασία Στερεών Αποβλήτων, και στοχεύουμε για μια ακόμη μεγαλύτερη παρουσία μας στο περιβάλλον του μέλλοντος.

Ο Δημήτρης Κούτρας είναι Πρόεδρος της Άκτωρ