Δέκα μεγάλες Υποδομές που δεν έχει η Αθήνα

Μιας και πολύ κουβέντα γίνεται για την Αθήνα, για τις αναπλάσεις, για την ανανέωση του προσώπου της πρωτεύουσας και την τουριστική της ανάπτυξη που ομολογουμένως κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια, καλό είναι να θυμηθούμε και τι ΔΕΝ έχει η πόλη αλλά το χρειάζεται.

Η Ελληνική πρωτεύουσα είναι η περιοχή που ζουν και εργάζονται περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι, ενώ Μητροπολιτικά εκτείνεται σε μία περιοχή που ξεκινά από το Θριάσιο Πεδίο και καταλήγει στο Κορωπί και από τον Σαρωνικό Κόλπο μέχρι τον Άγιο Στέφανο.

Αν θέλουμε η Αθήνα να κατακτήσει το προνόμιο και να γίνει μία από τις ανεπτυγμένες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης, θα πρέπει να αποκτήσει υποδομές ανάλογες με άλλες Μητροπόλεις της Ευρώπης που έχουν το ίδιο μέγεθος;

Αλήθεια με ποιες Μητροπόλεις βρίσκεται μαζί η Αθήνα; Μετά τη Μόσχα, το Παρίσι, το Λονδίνο που πληθυσμιακά είναι πάνω από τα 8 εκατ. κατοίκους, η Αθήνα βρίσκεται στην ίδια κατηγορία με πόλεις η Μαδρίτη, η Ρώμη, το Βερολίνο, το Μιλάνο και τη Βαρκελώνη που έχουν πάνω-κάτω τον ίδιο πληθυσμό.

Αν κάνουμε λοιπόν μία αναγωγή και δούμε τι υπάρχει σε αυτές τις πόλεις θα ανακαλύψουμε ότι η Αθήνα παρά τον μεγάλο πληθυσμό της εξακολουθεί να έχει μεγάλη υστέρηση σε κάποιες υποδομές.

Εμείς εδώ στο ypodomes.com καταγράψαμε αυτές τις ελλείψεις και σήμερα σας παρουσιάζουμε τις 10 μεγαλύτερες υποδομές που ΔΕΝ έχει η Αθήνα.

1.Μητροπολιτικό Πάρκο (παρόμοιο με άλλα Ευρωπαϊκών πόλεων).
Ποιος είπε ότι η Αθήνα δεν έχει πάρκα; Φυσικά και έχουμε. Έχουμε το Πάρκο Τρίτση το οποίο είναι το μεγαλύτερο στην Αθήνα. Αλλά είναι στην άκρη της πόλης.. Έχουμε το Πάρκο Γουδή… αλλά είναι με δύσκολη πρόσβαση. Επίσης υπάρχει στο Πεδίον του Άρεως (αλλά θέλει θάρρος), στη Νέα Φιλαδέλφεια, στη Νέα Σμύρνη κ.α. Όμως κανένα από αυτά δεν μοιάζει με αντίστοιχα του εξωτερικού. Είναι κακοσυντηρημένα, επικίνδυνα από μία ώρα και μετά και γενικά δεν ελκύουν τον πολίτη. Ελπίδα όλων είναι να γίνει το περίφημο Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού (που όμως και αυτό δεν λες ότι είναι στην καρδιά της πόλης) για να πάψει η Αθήνα να στερείται μίας τέτοιας υποδομής αλλά και να γίνουν επιτέλους παρεμβάσεις σε αυτά που επίσης υπάρχουν για να μπορέσουν να γίνουν προσβάσιμα και ασφαλή.

2. Εκτεταμένο δίκτυο Μετρό (γενικά μέσων σταθερής τροχιάς)
Η Αθήνα για το μέγεθος της έχει μικρό δίκτυο Μετρό και γενικά ΜΣΤ. Αν εξαιρέσουμε τη Ρώμη η οποία έχει επίσης 3 γραμμές αλλά πολύ μεγάλο δίκτυο Τραμ, οι υπόλοιπες πόλεις στο μέγεθος της Αθήνας διαθέτουν από 5 γραμμές Μετρό και πάνω (η Βαρκελώνη π.χ. έχει 9 γραμμές) εκτεταμένο δίκτυο Προαστιακού και Τραμ. Η Αθήνα τώρα προγραμματίζει την γραμμή 4 ενώ για το Τραμ υπάρχει σχέδιο μόλις για μία επέκταση προς Κερατσίνι. Γενικά η υπόθεση ανάπτυξη Μετρό και λόγω κρίσης έχει κάπως βαλτώσει. Αναφορικά με τον Προαστιακό περιμένουμε η ηλεκτροκίνηση και η ..Ferrovie να βάλουν αυτό το μέσο στην καρδιά των καθημερινών μετακινήσεων των πολιτών.

3.Κλειστή Αγορά
Η εικόνα της Αγοράς της Αθήνας στην οδό Αθήνας αλλά και η αντίστοιχη του Πειραιά στην οδό Τσαμαδού, προκαλούν κατάθλιψη. Αγορές που δεν είναι κλειστές, με εκτεθειμένα τα προϊόντα στον αέρα, με αταξία, με οσμές και γενικά εικόνα που δεν είναι καθόλου κολακευτική για την πρωτεύουσα. Στον Πειραιά γίνονται κάποιες σκέψεις για μία κλειστή αγορά, προς το παρόν σε φιλολογικό επίπεδο. Στην Αθήνα, ούτε κουβέντα..

4.Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός
Τον Σταθμό που στην Αθήνα ονομάζουμε «Σταθμό Λαρίσης» και έχει χρήση «Κεντρικού Σιδηροδρομικού Σταθμού» για την πόλη είναι κάτι που στις πόλεις που αναφέραμε πριν θα το βλέπαμε σε κάποιο μακρινό προάστιο. Ένας κατ` ευφημισμός Κεντρικός Σταθμός με ένα κτίριο που είναι τελείως ακατάλληλο. Τα σχέδια για ένα μεγάλο Κεντρικό Σταθμό παρόμοιο με άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, έχει εγκαταλειφθεί και μαζί του το Σιδηροδρομικό γόητρο της πόλης. Σε αυτή την περίπτωση είναι επείγουσα ανάγκη να γίνει κάτι επ`αυτού. Στις Ευρωπαϊκές πόλεις ακόμα και σε εκείνες που έχουν υποπολλαπλάσιο αριθμό κατοίκων οι Κεντρικοί Σταθμοί μοιάζουν με τα κτίρια των Αεροσταθμών και έχουν πολλαπλές χρήσεις.

5.Τερματικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων
Εδώ επίσης έχουμε μία -διπλή- υποδομή που μας κάνει να ..κοκκινίζουμε από ντροπή. Η σημερινή εικόνα των Τερματικών Σταθμών ΚΤΕΛ σε Κηφισό και Λιοσίων είναι κακή και σε ένα βαθμό δυσφημιστική για την πόλη της Αθήνας. Οι ανάγκες έχουν τόσο μεγαλώσει αυτά τα χρόνια που πολλά ΚΤΕΛ κάνουν τέρμα σε άλλες περιοχές (Θησείο, Πλ.Αιγύπτου κ.α) ενώ τα διεθνή δρομολόγια κάνουν τέρμα κατά βούληση. Αυτό θα αλλάξει αν κατασκευαστεί ο περίφημος Κεντρικός Σταθμός Υπεραστικών Λεωφορείων στον Ελαιώνα, αυτό θα αλλάξει ενώ θα συνδέεται απευθείας με τον σταθμό Μετρό Ελαιώνας. Δυστυχώς προς το παρόν είμαστε σε επίπεδο σχεδιασμού ενώ η χρηματοδότηση αναζητείται και ο φορέας υλοποίησης …διεκδικείται..

6.Ποδηλατόδρομοι
Η Αθήνα έχει ποδηλατοδρόμους. Όχι όμως αρκετούς και δυστυχώς δεν ενώνονται μεταξύ τους. Ο ανεξάρτητος σχεδιασμός ποδηλατοδρόμων σε διάσπαρτους Δήμους έχει ως αποτέλεσμα ο ποδηλάτης να βρει να ποδηλατήσει, μετά να πρέπει να βγει στο δρόμο, μετά να ξαναβρεί ποδηλατοδρόμο, μετά ξανά να βγει στο δρόμο κ.ο.κ. Ο ενιαίος σχεδιασμός σε μία πόλη με την έκταση της Αθήνας είναι απαραίτητος και αναγκαίος ενώ πρέπει να δοθεί και επιπλέον χώρος στους ποδηλάτες της πόλης που σήμερα αναγκάζονται να έρχονται πολλές φορές σε προστριβές με τους πεζούς. Ο Μητροπολιτικός Ποδηλατοδρόμος από Κηφισιά μέχρι Φάληρο (έχει γίνει το τμήμα Θησείο-Γκάζι) ωραία ιδέα αλλά και πάλι αποσπασματικός και όχι αποτελεσματικός. Στην περίπτωση των ποδηλατοδρόμων η Περιφέρεια θα μπορούσε να βάλει τάξη και να ενώσει τα κομμάτια του παζλ δημιουργώντας ένα ενιαίο αλληλοτροφοδοτούμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων.

7.City
Η τάση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία 15 χρόνια είναι η χωροθέτηση ενός “city” το οποίο θα προσελκύει εταιρείες που θέλουν ένα αποκλειστικά corporate περιβάλλον στον αστικό χώρο. Τέτοια έχουμε δει να αναπτύσσονται σχεδόν σε όλες τις Μητροπόλεις της Ευρώπης και σε εκείνες με μεγαλύτερο πληθυσμό (π.χ. Λονδίνο) αλλά και σε εκείνες με πολύ μικρότερο πληθυσμό (π.χ. Βιέννη). Η Αθήνα δεν έχει, δεν έχει σχέδια για να αποκτήσει και μάλλον δεν υπάρχει πουθενά στην ατζέντα μία τέτοια πιθανότητα. Δυστυχώς.

8.Προσβασιμότητα σε ΑΜΕΑ
Μία πικρή αλήθεια. Το ειρωνικό είναι ότι εδώ φταίνε όλοι για το γεγονός ότι οι άνθρωποι με κινητικές δυσκολίες είναι πολύ δύσκολο να χρησιμοποιήσουν την Αθήνα. Υποδομές σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν (όπως ράμπες σε πεζοδρόμια, πλατείες, φανάρια, ειδικά πλακάκια που κατευθύνουν τους τυφλούς κ.α.) αλλά το δαιμόνιο του Έλληνα ι.χ. που πιστεύει ότι μπορεί να παρκάρει οπουδήποτε ακυρώνει την προσπάθεια, ενώ και στις υποδομές που υπάρχουν δεν υπάρχει και πάλι ενιαίος σχεδιασμός. Είναι μία από τις ελλείψεις που δυσφημίζουν την Αθήνα και τη χώρα παρ`ότι είναι κάτι που θα μπορούσε σχετικά εύκολα να διορθωθεί. Εδώ έχουμε ένα φάουλ με πολλούς παραλήπτες.

9. Στόλος Ηλεκτρικών Λεωφορείων
Η τάση την τελευταία δεκαετία είναι στις πολύ μεγάλες πόλεις να μεγαλώνει ο στόλος των ηλεκτρικών λεωφορείων που βοηθούν στην καταπολέμηση της αστικής ρύπανσης και βοηθούν στην βελτίωση των συνθηκών μετακίνησης. Και είναι και αθόρυβα. Είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις που θα έπρεπε να χαμογελάμε γιατί έχουμε τα τρόλεϊ και μάλιστα από τις λίγες Δυτικές πόλεις της Ευρώπης με ηλεκτροκίνητα οχήματα μαζικής μετακίνησης εδώ και δεκαετίες. Δυστυχώς έχουμε χρόνια να δούμε νέα οχήματα ενώ θα πρέπει σαν πόλη να υπάρξει και σημαντικός στόλος ηλεκτροκίνητων οχημάτων που θα δείξει τον δρόμο και για τα ιδιωτικά οχήματα. Προς το παρόν η Αθήνα διαθέτει έναν από τους πιο γηρασμένους και παλιάς τεχνολογίας (και ελάχιστα περιβαλλοντικούς; ) στόλους της Ευρώπης. SOS και εδώ.

10. Διαχείριση απορριμμάτων
Εδώ γίνονται φιλότιμες προσπάθειες, είναι αλήθεια αλλά το σύστημα είναι ξεπερασμένο και χρειάζονται συνολική προσέγγιση σε μία λογική πλήρους αξιοποίησης των απορριμμάτων. Βελτιωθήκαμε μεν εξακολουθούμε να πετάμε πολλά δε. Ξεκίνησε προσπάθεια για εργοστάσια που δεν ευτύχησε και τώρα γίνεται προσπάθεια σε νέο μοντέλο με ανακύκλωση στην πηγή, δηλαδή έξω από τα σπίτια μας. Το σύστημα όμως αργεί, την ώρα που στις περισσότερες Μητροπόλεις έχουν γίνει άλματα. 

Αυτά ήταν τα πιο σημαντικά, τα πιο σπουδαία κατά την κρίση μας. Υπάρχουν και άλλα σημεία που θα μπορούσαν να θιχτούν, όπως η απουσία τακτικής συντήρησης δρόμων, πεζοδρομίων, διαγραμμίσεων στους δρόμους, η έλλειψη επαρκούς σήμανσης κ.α.

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com