Αναζητούνται νέες επεκτάσεις για το Τραμ της Αθήνας

Η συζήτηση γύρω από το Τραμ και τις πιθανές επεκτάσεις του στην Αθήνα, έχει εν ολίγοις παγώσει. Κάτι η έλλειψη χρημάτων από το ΕΣΠΑ κάτι η έλλειψη διάθεσης να επεκτείνουμε το Τραμ, έχει παγιώσει την αίσθηση ότι λίγα πράγματα θα δούμε στο μέλλον σε σχέση με αυτό το μέσο.

Προς το παρόν ολοκληρώνεται η “αιώνια” επέκταση του Τραμ στον Πειραιά, έργο που συζητείται προΟλυμπιακά (!!) και από εκεί και πέρα ο μπούσουλας αναζητείται. Σε μελέτες έχουμε την επέκταση του μέσου από τον Πειραιά προς Κερατσίνι και Πέραμα και αυτό φαίνεται να είναι στις προτεραιότητες της Αττικό Μετρό για το μέλλον.

Πέραν τούτου δεν φαίνεται κάτι άλλο στον ορίζοντα. Η υπόθεση της μικροεπέκτασης από την Λ.Ποσειδώνος στη Λ.Βουλιαγμένης στο ύψος της Αργυρούπολης, λόγω του Ελληνικού θα αργήσει να βγει στην επιφάνεια ενώ η επέκταση προς βορρά μέσω της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου μπήκε στα συρτάρια.

Αυτό που θα μπορούσε να γίνει ενδεχομένως είναι μία μεγαλύτερη κάλυψη της χερσονήσου του Πειραιά με μία περιμετρική γραμμή στο Λιμάνι η οποία θα μπορούσε να ξεκινά από το ύψος του Χατζηκυριακείου και να φτάνει μέχρι τον Άγιο Διονύσιο (και από εκεί να συνέχιζε προς Κερατσίνι). Θα κάλυπτε όλο το λιμάνι και μέρος των αναγκών της πόλης.

Επίσης η προς βορράν επέκταση είναι σημαντική ως συμπληρωματικό μέσο προς το Μετρό. Κάποτε είχε παρουσιαστεί μία γραμμή η οποία διέσχιζε την Λ.Θηβών και φτάνοντας στη Νέα Ιωνία πήγαινε κάθετα μέχρι την Αγία Παρασκευή, ιδέα που δεν είναι καθόλου άσχημη γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μία κυκλική γραμμή που θα συνέδεε και περιοχές αλλά και γραμμές του Μετρό. Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος π.χ. από το σταθμό Νέα Ιωνία της Γραμμής 1 να πάει στο σταθμό Αγία Παρασκευή σε σχετικά γρήγορο χρόνο.

Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η πρόταση που είχε κάνει παλαιότερα ο καθηγητής του ΕΜΠ Γιάννης Πολύζος για μία γραμμή Τραμ, που δημιουργούσε ένα δακτύλιο, οριζόμενο από τις περιοχές Πανεπιστημίου, Πειραιώς, Ποσειδώνος (ήδη υπάρχει), Συγγρού, Αμαλίας (ήδη υπάρχει). Ενδιαφέρουσα χάραξη που θα μπορούσε να έχει υψηλές επιδόσεις.

Γενικότερα το θέμα της Ανάπτυξης Τραμ, ενός επιφανειακού οικολογικού μέσου με μεγάλες χωρητικότητες και σταθερότητες συχνότητες από ένα λεωφορείο, ίσως πρέπει να μπει και πάλι στην ατζέντα της πόλης και να αναζητηθούν νέοι στόχοι για ένα μέσο που αγκαλιάζεται και πάλι στις Μητροπόλεις του κόσμου, όχι σαν ένα επιφανειακό Μετρό, με υψηλές ταχύτητες, αλλά ως μέσο που διώχνει τα λεωφορεία και κυρίως τα ι.χ. και δεν επιβαρύνει την πόλη με ρύπους.

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com