Το Μετρό του Λονδίνου είναι το αρχαιότερο σύστημα Μετρό στον κόσμο. Όταν όλες οι υπόλοιπες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις του 19ου αιώνα δημιουργούσαν τις πρώτες Σιδηροδρομικές γραμμές προς τις κοντινές πόλεις, το Λονδίνο ανέπτυσσε ένα σύστημα υπόγειου αστικού σιδηρόδρομου που έμελε να γίνει το πρότυπο για εκατοντάδες πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Στα πρώτα χρόνια δημιουργίας του Μετρό οι πρώτες γραμμές ήταν στο κέντρο της πόλης. Το 1863 η πρώτη σήραγγα είναι γεγονός μεταξύ του Paddington και του Farringdon με ατμοκίνητα τρένα. Οι πρώτες επεκτάσεις του συστήματος του Metropolitan Railway ήταν στο Hammersmith το 1864, στο South Kensington το 1868, στο Swiss Cottage το 1868, στο Aldgate το 1876 και στο Tower of London το 1882. Τότε (το 1871) άρχισε να αναπτύσσεται και μια δεύτερη γραμμή η Metropolitan District Railway.
Από τότε το δίκτυο Μετρό του Λονδίνου και για περίπου 100 χρόνια επεκτεινόταν και μεγάλωνε συνεχώς για να φτάσει σήμερα σε ένα σύστημα από 11 γραμμές και περισσότερους από 270 σταθμούς. Το παρατσούκλι ολόκληρου του δικτύου είναι το «THE TUBE».
Παρότι το όνομα αυτό παραπέμπει ως μετάφραση «ο σωλήνας» εντούτοις το δίκτυο του Λονδίνου είναι σχεδόν κατά 50% επίγειο και υπέργειο. Τα υπόγεια τμήματα είναι κυρίως αυτά του κέντρου του Λονδίνου.
Συμπληρωματικά στο δίκτυο του Μετρό της πόλης υπάρχει και το Dockland Light Railway το οποίο είναι ένα σύστημα Μετρό πιο ελαφρύ με μικρότερα τρένα και σταθμούς.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο πληθυσμός του Λονδίνου επίσημα είναι 7.500.000 κάτοικοι . Αν προσθέσουμε την ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου τότε αυτό το νούμερο αυξάνεται και ξεπερνά τους 12.000.000 κατοίκους. Με αυτά τα νούμερα το Μετρό καλύπτει όλο το κέντρο από γειτονιά σε γειτονιά και όλη την Μητροπολιτική πόλη και το ευρύτερο Λονδίνο σε ικανοποιητικό βαθμό.
Το σύστημα μετρό της πόλης είναι και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο (δεύτερο μετά το Μετρό της Shanghai) ενώ από πλευράς μετακινήσεων είναι 3ο στην Ευρώπη μετά από το Μετρό στο Παρίσι και στην Μόσχα. Τεχνικά χωρίζεται σε 2 κύριες κατηγορίες:
Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τις Subsurface lines που αποτελείται από τις Circle Line, Hammersmith & City Line, Metropolitan Line, District Line. Αυτές οι γραμμές λόγω της παλαιότητας της κατασκευής τους είναι κατασκευασμένες σε μικρό βάθος και στην επιφάνεια του εδάφους. Τα τρένα τα οποία χρησιμοποιούνται σε αυτές τις γραμμές έχουν 2.85 με 2.95 πλάτος και 3,69 ύψος.
Η δεύτερη κατηγορία είναι περιλαμβάνει τις Tube Lines και αποτελείται από τις γραμμές Northern Line, Central Line, Bakerloo Line, Piccadilly Line, Victoria Line, Jubilee Line and the Waterloo & City Line και αποτελούν το βαρύ πυροβολικό του δικτύου καθώς σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα 2/3 του συνολικού αριθμού του Μετρό. Στο κεντρικό Λονδίνο οι γραμμές αυτές είναι κατασκευασμένες σε μεγάλο βάθος και πηγαίνοντας περιφερειακά οι γραμμές ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Εδώ τα τρένα έχουν 2,64 πλάτος και 2,88 ύψος.
Λόγω της διαφορετικότητας των τρένων η κοινή τους χρήση μπορεί να γίνει μόνο στα επιφανειακά τμήματα του δικτύου.
Αυτά όσον αφορά το κύριο δίκτυο Μετρό της πόλης. Στο ευρύτερο Λονδίνο αναπτύσσεται ακόμα ένα σύστημα Μετρό που είναι πιο ελαφρύ σε σχέση με τα προηγούμενα (όπως αναφέρεται και πιο πάνω) το Docklands Light Railway που ξεκίνησε την λειτουργία του το 1987 και επεκτείνεται στα Ανατολικά του Λονδίνου.
¶λλα συμπληρωματικά συστήματα μαζικής μεταφοράς σε ράγες είναι το London Tramlink, το London Overground και φυσικά ένα εκτεταμένο δίκτυο Προαστιακού Σιδηρόδρομου. Υπολογίζεται ότι κάθε μέρα διεξάγονται περίπου 3.000.000 μετακινήσεις με τους συρμούς του Μετρό! Αυτό το νούμερο αν το πολλαπλασιάσουμε με τις συνολικές μέρες του χρόνου το αποτέλεσμα μας βγάζει περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο μετακινήσεις!!
Προβολή μεγαλύτερου χάρτη