Όλγα Ίτσιου (Dimand ): Το κτιριακό απόθεμα δεν είναι προσβάσιμο σε άτομα με αναπηρίες

Στα ζητήματα της προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία αφιερώθηκε το πάνελ «Εργασιακές ευκαιρίες και αναπηρία: Προσβασιμότητα, βελτιώσεις, ίσες ευκαιρίες»  στο πλαίσιο του The Upfront Initiative, του ετήσιου συνεδρίου της LiFO και της Tsomokos για την ισότητα, τη συμπερίληψη, την ποικιλομορφία και την ορατότητα στον εργασιακό χώρο που διεξάγεται στο Ωδείο Αθηνών υπό την αιγίδα της Α.Ε. Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, τη στήριξη του Δήμου Αθηναίων και του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.

Τη συζήτηση συντόνισε η Co-founder της Black Light, κ. Χρυσελλα Λαγαρια και ο Ψυχολόγος, Συνιδρυτής & εκπαιδευτής της Black Light και Αντιπρόεδρος του εθελοντικού οργανισμού «Διαβάζω για τους Άλλους», κ. Θοδωρής Τσάτσος οι οποίοι παρουσιάζουν από κοινού το Podcast της LiFO, «Ζούμε, ρε. Όπως επισήμαναν πλέον «άνθρωποι που δεν είχαν χώρο να πουν τις ιστορίες τους, τον βρήκαν. Δεν θέλω να ακουστεί ότι το φέραμε εμείς. Μέσα από αυτές τις ιστορίες όμως μαθαίνω πράγματα που μπορεί να ήξερα για την τυφλότητα αλλά όχι για άλλες βλάβες» και τόνισαν πως «χρειαζόμαστε την ορατότητα των ανάπηρων ατόμων αλλά και να σχεδιάζουμε μαζί με τα μη ανάπηρα άτομα αυτά που μας αφορούν».

Την εικόνα που επικρατεί στην προσβασιμότητα των κτιρίων σήμερα παρουσίασε η Chief Operations Officer της Dimand, κ Όλγα Ίτσιου σημειώνοντας, παράλληλα, την ανάγκη η Πολιτεία να προωθήσει ενημερωτικές καμπάνιες με στόχο την προώθηση του σεβασμού απέναντι στη διαφορετικότητα. «Όταν ζούσα στο Λονδίνο το 1993 νόμιζα ότι έβλεπα παντού ανάπηρους μου πήρε χρόνο να καταλάβω ότι ήταν τα πάντα προσβάσιμα. Όλοι ήταν ενταγμένοι στο σύστημα που ήταν φτιαγμένο για όλους. Όλοι μπορούσαν να βγουν από το σπίτι τους και να πάνε όπου ήθελαν. Εδώ αργήσαμε» ανέφερε χαρακτηριστικά τονίζοντας πως η συνθήκη παραμένει διαφορετική για την Ελλάδα. Μιλώντας για την κατάσταση του κτιριακού αποθέματος της χώρας τόνισε πως σε μεγάλο βαθμό παραμένει μη προσβάσιμο αν και από το 2012 έγινε από το νόμο απαραίτητη η μελέτη προσβασιμότητας. Υπογράμμισε πως το ζήτημα των διαφορετικών μικροϊδιοκτητών σε μεγάλα ακίνητα που απαιτείται ομοφωνία για οποιαδήποτε αλλαγή παραμένει πρόβλημα. Τόνισε, εντούτοις, πως οι επενδυτές, όλο και περισσότερο θέλουν να επενδύσουν σε σχετικές υποδομές διερωτώμενη, ωστόσο, αν η ίδια η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί τις αλλαγές αυτές. «Δεν είναι δυνατόν να παρκάρουμε ακόμα μπροστά από ράμπες» σημείωσε χαρακτηριστικά υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ενημέρωση και εκπαίδευση της κοινωνίας προκειμένου να αλλάξουν οι αντιλήψεις.

Στις πρωτοβουλίες ενημέρωσης και εκπαίδευσης της κοινωνίας του Συνδέσμου Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέου αναφέρθηκε η διευθύντρια Επικοινωνίας Ιλεάνα Βασδέκη τονίζοντας πως χρειάζεται «συστηματική προσπάθεια και μεθοδική απ’ όλους». Ειδική μνεία έκανε στα προγράμματα εξοικείωσης με την αναπηρία και ενημέρωσης που υλοποιεί ο Σύνδεσμος σε σχολεία έχοντας, έως σήμερα εκπαιδεύσει περισσότερους από 200.000 μαθητές. «Το να είναι κάποιο ανάπηρο άτομο δίπλα μας είναι το φυσιολογικό, το να μην το βλέπεις δεν είναι το φυσιολογικό» σημείωσε χαρακτηριστικά και ανέφερε τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας που αναφέρουν πως το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι άτομα με αναπηρία. «Και όμως δεν τους βλέπουμε γύρω μας» υπογράμμισε.

Ηθοποιός και Δημόσιος Υπάλληλος, Βασιλική Δρίβα, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά της καθώς τόσο τα θέατρα, όσο και τα δημόσια κτήρια, παρά τη σχετική νομοθεσία παραμένουν μη προσβάσιμα. «Σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες είναι σε παλιά κτίρια που είναι μη προσβάσιμα. Το ΦΕΚ του 2012 έδινε διορία μέχρι το 2020 και έχουμε 2023. Οι ανάπηροι υπάρχουν και μπορούν να εκμεταλλευτούν την τεχνολογία. Πριν λίγο καιρό έπρεπε να βγάλουμε πινακίδες για το σκούτερ που πήρα μαζί με τον σύζυγό μου. Η Τροχαία δεν είναι προσβάσιμη. Ο σύζυγός μου περίμενε δύο ώρες» είπε χαρακτηριστικά. Παράλληλα, μοιράστηκε τις δυσκολίες στην πορεία της ως ηθοποιός. «Επιλέχθηκα να παίξω και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου. Τα θέατρα είναι κτίρια, τα περισσότερα θέατρα είναι πάρα πολύ παλιά οπότε δεν είναι προσβάσιμα για ένα ανάπηρο ηθοποιό και ας σκεφτούμε: Όταν στη δεύτερη συνεργασία με τον Καραθάνο μου είπε ότι θα πάμε στην Επίδαυρο ήταν η χαρά μου απίστευτη. Το όνειρο κάθε ηθοποιού. Πρώτα χαρά και μετά το δράμα. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη στα θέατρα», κατέληξε.

Ο δικηγόρος και Πρόεδρος της ΑΜΚΕ «Με Άλλα Μάτια» κ. Βαγγέλης Αυγουλάς στην ανάγκη να «σπάσει ο πάγος» στα θέματα που αφορούν στην αναπηρία και σημειωσε την ανάγκη να πάρει κανείς θέση για να γίνουν οι αλλαγές που κρίνονται ως απαραίτητες. «Εκλογές έρχονται, το αναπηρικό κίνημα, μπορεί να πάρει θέση. Για το ζήτημα της προσβασιμότητας στα καινούργια κτήρια, να μην δοθεί παράταση. Τα θέατρα να μην χρηματοδοτούνται από δημόσιο χρήμα αν δεν εξασφαλίζουν προσβασιμότητα» υπογράμμισε και τόνισε ότι «δεν έχει υπογράψει κανείς συμβόλαιο με την αρτιμέλεια. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να αλλάξουμε πλευρά. Τι θα κάνουμε τότε για να διατηρήσουμε τα καθήκοντα και την ενεργητικότητα ενός εργαζομένου αν αποκτήσει μια αναπηρία; Όλα αυτά απαντώνται με βιωματικά workshop εξοικείωσης».