Καλογιάννης: Προκλητικές οι δηλώσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος για τον χωροταξικό σχεδιασμό

Παρέμαβαση έχουμε από τον πρώην αναπληρωτή Υπουργό Ανάπτυξης και Υποδομών κ.Σταύρο Καλογιάννη που αναφέρεται στις δηλώσεις του Υπουργού Περιβάλλοντος για τον χωροταξικό σχεδιασμό. Συγκεκριμένα αναφέρει τα παρακάτω:

Ενώ έχει περάσει ένα δεκαήμερο από τις πυρκαγιές στην ανατολική Αττική και το πανελλήνιο δεν μπορεί ακόμη να συνέλθει από την εκατόμβη των αθώων θυμάτων, μία δήλωση του Υπουργού Περιβάλλοντος κ. Σταθάκη, προκαλεί.

Δήλωσε συγκεκριμένα ο Υπουργός ότι «είναι καιρός να διαμορφωθεί ένας εθνικός χωροταξικός σχεδιασμός, μέσα από ευρύτερη πολιτική συνεννόηση». Υπενθυμίζω αρχικά ότι η χώρα μας απέκτησε για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό σε εθνικό επίπεδο (Γενικό Χωροταξικό Πλαίσιο και Ειδικά Πλαίσια για τον Τουρισμό, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τη Βιομηχανία), τη διετία 2007 – 2009, επί Κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή.

Έκτοτε, μόνο ορισμένες συμπληρωματικές ενέργειες έγιναν (Ειδικό Πλαίσιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες, το 2011) ή εντελώς αποσπασματικές, στην κατεύθυνση αναθεώρησης μεμονωμένων ρυθμίσεων (στο Ειδικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό), που τελικά κατέπεσαν στο ΣτΕ.

Στα 3½ χρόνια θητείας της συγκυβέρνησης Σύριζα – ΑΝΕΛ δεν έγινε απολύτως τίποτα επί του θέματος. Τώρα που η Κυβέρνηση πνέει τα λοίσθια, εξοργίζει και προκαλεί η υπουργική δήλωση, καθώς είναι γνωστό ότι εδώ και τρία (3) ολόκληρα χρόνια, από το φθινόπωρο του 2015, ο Υπουργός Περιβάλλοντος δεν υπογράφει τις Αποφάσεις έγκρισης των αναθεωρημένων Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων της χώρας που έχει στα χέρια του.

Αφήνω κατά μέρος την «πολιτική συνεννόηση» που αναζητάει, πολύ όψιμα, η Κυβέρνηση. Αυτοί που θα μείνουν στη σύγχρονη ιστορία για την απόλυτη άρνησή τους να υπερψηφίσουν στη Βουλή, ως αντιπολίτευση, έστω και μία ρύθμιση, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια της μεγάλης κρίσης, αναζητούν δήθεν τη συνεννόηση.

Όταν όμως αδικαιολόγητα κρατάς επί χρόνια ολόκληρα, στο συρτάρι του Υπουργείου σου, τα θεσμικά εργαλεία με τα οποία μπορεί να επιτευχθεί η ισόρροπη και αειφόρος ανάπτυξη των Περιφερειών, να χωροθετηθούν οικιστικές περιοχές και υποδοχείς βιομηχανικών δραστηριοτήτων, να προστατευθεί αποτελεσματικά το περιβάλλον και ο δασικός πλούτος, αποτελεί πρόκληση και πρωτοφανή λαϊκισμό να κάνεις αόριστες και γενικόλογες δηλώσεις, περί της αναγκαιότητας του χωροταξικού σχεδιασμού.