Κακοτεχνίες στα έργα, το “πικρό ποτήρι” των κατασκευών είναι πάλι εδώ

Με αφορμή της πτώση τμήματος οδικής γέφυρας στην Ροδόπη αλλά και τα σοβαρά στατικά προβλήματα που παρουσίασαν Σήραγγες στην Περιμετρική Πάτρας, έρχεται επιτακτικά στην επιφάνεια το θέμα της κακοτεχνίας στα έργα.

Το πρόβλημα των κακοτεχνιών είναι ιδιαίτερα μεγάλο στη χώρα για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος έχει να κάνει με τα οικονομικά δεδομένα στα έργα. Το θέμα των μεγάλων εκπτώσεων όσο και να μην γίνεται αποδεκτό, είναι ο πρώτος παράγοντας κακοτεχνιών και είναι απλό. Όταν γίνεσαι ανάδοχος ενός έργου με έκπτωση 50-60% από την προϋπολογισμένη τιμή και αυτό το νούμερο θες να βγάλεις και το εργολαβικό κέρδος, τότε είναι προφανές ότι θα υπάρξει “μαχαίρι” στα πάντα.

Στην ποσότητα και την ποιότητα των υλικών που είναι και το μεγαλύτερο κόστος αυτό συνεπάγεται με ρίσκο ασφαλείας του έργου. Το θέμα των υπερβολικών εκπτώσεων είναι σε ευθεία συνάρτηση με τις περισσότερες κακοτεχνίες στα έργα και με αφορμή αυτά τα δύο συμβάντα που απέχουν μόλις ένα μήνα, είναι ευκαιρία να ανοίξει ξανά η κουβέντα για το πόσο “φθηνά” είναι τελικά τα έργα με τις μεγάλες εκπτώσεις.

Ένας δεύτερος μεγάλος, συνηθισμένος παράγοντας, στις κακοτεχνίες των έργων είναι η αστοχία της μελέτης. Μία πρόχειρη μελέτη είναι βασική αιτία για κακοτεχνίες που οδηγούν σε μεγάλες ζημιές που φτάνουν μέχρι και τη βιωσιμότητα του έργου. Ποιος δεν θυμάται τον περίφημο δρόμο Παραδείσια-Τσακώνα που κόστισε 120εκατ.ευρώ, παραδόθηκε το 2001 και μόλις μετά από μερικές εβδομάδας, το βουνό μετακινήθηκε παρασέρνωντας μαζί και τον δρόμο, ζημιώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο;

Οι περιπτώσεις που οι μελετητικές αστοχίες έχουν γίνει αίτια ακραίων κακοτεχνιών είναι πολλές και πολυποίκιλες. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο είναι και δύσκολο να το αντιμετωπίσεις γιατί εδώ δεν έχει να κάνει απλά με την αστοχία εντός υλικού αλλά πολλές φορές της υπόστασης του έργου.

Οι κακοτεχνίες όμως έχουν και άλλους “νονούς”. Η βιασύνη να παραδοθεί ένα έργο, λόγω χρόνου ή έλλειψης χρήματος είναι ένας από αυτούς. Πολλές φορές έχουμε δει, ειδικά σε οδικά έργα, τον δρόμο να χαλάει πολύ γρήγορα γιατί το έργο παραδόθηκε “πριν την ώρα του” δεν είχε π.χ. τις προφορτίσεις που έπρεπε να αποτέλεσμα σε μικρό χρονικό διάστημα να παρατηρηθούν ρήγματα στο οδόστρωμα και τελικά βαθουλώματα που χρίζουν άμεσης επισκευής άρα και κόστους.

Επίσης δεν πρέπει να υποτιμάμε τις κακοτεχνίες οι οποίες γίνονται από κατασκευαστικά λάθη, ανθρώπινα ή μη που οδήγησαν σε πολύ μικρό χρόνο το έργο σε επιπλέον έργα και μάλιστα κοστοβόρα γιατί οι εργασίες κοστίζουν πολύ περισσότερο αν γίνονται εν μέσω λειτουργίας.

Οι κακοτεχνίες στα έργα είναι βέβαιο ότι δεν θα πάψουν να υπάρχουν στο μέλλον γιατί στηρίζονται κατά πολύ στο σφάλμα. Μπορούν όμως να ελέγχονται καλύτερα, προς όφελος του έργου, του αναδόχου και τελικά του χρήση. Για φανταστείτε σε αυτή τη γέφυρα στην Ροδόπη, όταν κατέρρεε να υπήρχαν πάνω οχήματα; Δεν θα μιλούσαμε για κακοτεχνία αλλά για τραγωδία. Που όμως θα οφειλόταν στην κακοτεχνία…

Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Ακολουθήστε τον Νίκο Καραγιάννη στο twitter